நண்பன் - ஒரு காட்சி பற்றிய விமர்சனம்!

நண்பன் படம் பற்றி பலரும் விமர்சனம் எழுதி வருகிறார்கள். பல விமர்சனங்கள் மேலோட்டமாக இருக்கின்றன. படத்தில் விவாதிக்க கூடிய கருத்துக்கள் நிறைய இருக்கின்றன. யாராவது விரிவாக எழுதினால் ஒரு புரிதலுக்கு வரலாம். அந்த படத்தில் ஒரு காட்சியை குறித்து பேசலாம் என இந்த பதிவு.

படத்தில் ஜீவாவின் குடும்பத்தை சில நிமிடங்கள் காண்பிக்கிறார்கள். படுத்த படுக்கையாகி கிடக்கும் அப்பா; புலம்பி தீர்க்கும் அம்மா; இருபத்தேழு வயதாகியும் திருமணத்தை எதிர்பார்த்து காத்திருக்கும் அக்கா. ஜீவாவின் அம்மா சுத்தம் இல்லாமல் சப்பாத்தி செய்து கொடுக்கிறார்கள். ஜீவாவின் இரு நண்பர்களான விஜய்க்கும், ஸ்ரீகாந்துக்கும் அசுத்தம் கண்டு குமுட்டல் எடுக்கிறது. வெளியே வந்து விழுந்து விழுந்து சிரித்து, 80களில் உள்ள ஏழைக்குடும்பம் போல உன் குடும்பம் என ஜீவாவை நக்கலடிக்கிறார்கள். இந்த காட்சிகள் முழுவதும் கருப்பு-வெள்ளையில் படமாக்கியிருக்கிறார்கள். இந்த காட்சியில் அரங்கிலும் சிரிப்பலை எழுகிறது.

இந்தக் காட்சி கோடிக்கணக்கான ஏழை உழைப்பாளி குடும்பங்களை இழிவுப்படுத்துகிறது. மேட்டுக்குடி திமிரை வெளிப்படுத்துகிறது. 3 இடியட்ஸில் பார்த்த பொழுதே கோபம் வந்தது. அதே காட்சியை தமிழிலும் கொஞ்சம் கூட மாற்றாமல் அப்படியே வைத்திருக்கிறார்கள். ஆக அந்த கருத்தை இவர்களும் மறுப்பின்றி ஏற்கிறார்கள்.

காலம் காலமாக வறுமையும், வாழ்க்கை சிக்கலும் உழைப்பாளிகளுக்கு விதிக்கப்பட்டதா என்ன? வறுமையை விரும்பி ஏற்று கொண்டிருக்கிறார்களா என்ன? நடுத்தர வர்க்கத்துக்கும், மற்ற வர்க்கங்களுக்குமான சிக்கல்கள் மட்டும் 80களில் இருந்தது இப்பொழுது இல்லையா என்ன?

27 வயதான அக்கா திருமணத்தை எதிர்பார்த்து காத்திருப்பது போல காண்பிப்பது! இதுவும் அபத்தம். ஏழைக்குடும்பங்களில் வயது வந்த யாரும் வீட்டில் அடைப்பட்டு கிடக்க வாழ்க்கை நிலைமைகள் அனுமதிப்பதில்லை. ஏதாவது ஏற்றுமதி நிறுவனத்திலோ அல்லது ஜவுளிக்கடைகளிலோ இயல்பாக வேலைக்கு சென்றுகொண்டுதான் இருப்பார்கள்.

இன்னுமொரு கற்பனை . வரதட்சணையாக 50 பவுன் கேட்கிறார்கள். உடைமை வைத்திருக்கும் மற்ற வர்க்கங்களுக்கு தான் இந்த பிரச்சனை எல்லாம். ஏழைகள் வீட்டில் இருந்தால் தானே கேட்பதற்கு! இருந்தால் தானே கொடுப்பதற்கு! அல்லது நம்பி யாராவது கடன் கொடுத்தால் தானே சீர் செய்வதற்கு! எதற்கும் வழியில்லை. தோடு, மூக்கத்தி போடு! 3 பவுன் நகை போடு! என்பதாக தான் வரதட்சணையின் அளவு இருக்கும். மண்டபத்தில் கூட அல்ல! கோயிலில் எளிமையாக திருமணத்தை முடித்துவிடுவார்கள்.

அடுத்து சுத்தம் சம்பந்தப்பட்டது. ஏழைகள் பெரும்பாலும் உடலுழைப்பில் ஈடுபடுபவர்களாக தான் இருக்கிறார்கள். களத்து மேடுகளில் வேலை செய்யும் விவசாயியோ, கொத்தனாரோ, பெயிண்டரோ, ஆலைகளில் வேலை செய்யும் தொழிலாளியோ, பெரும்பாலும் காலை, மாலை என இரண்டு நேரம் குளிப்பார்கள். குளிக்காவிட்டால் அவர்கள் நிம்மதியாய் தூங்கமுடியாது.

பெரும்பாலும் உடல் உழைப்பில் ஈடுபடுவதால், உடல் நன்றாக இருந்தால் தான் வேலைக்கு செல்லமுடியும். ஒருநாள் படுத்தால் கூட வாழ்க்கை தேவைகள் கழுத்தை பிடிக்கும். அப்படியே நோய்வாய்ப்பட்டால் மருத்துவ செலவுக்கு செய்ய பணம் எங்கே இருக்கிறது? ஆகையால், சுத்தமாக இருப்பது அவர்களுடைய அக விருப்பம் சார்ந்தது அல்ல! வாழ்க்கை வாழ முன்நிபந்தனையாகிறது.

இதற்கு வரலாற்றிலிருந்து ஒரு எடுத்துக்காட்டு சொன்னால் விளங்கும். அதுவும் காந்தியை வைத்து சொன்னால் நன்றாக புரியும்.

குஜராத்தில் பிளேக் நோய் பரவி, பல மனித உயிர்களை பலிவாங்கி கொண்டிருந்த காலம். குப்பையும், கூளமும் அதிகமாகி, சுத்தமில்லாதது தான் காரணம் என காந்தி அறிகிறார். களத்தில் இறங்கி, பல வீடுகளுக்கும் நேரடியாக ரெய்டு போகலாம் என முடிவெடுக்கிறார். 3 இடியட்ஸ் இயக்குநர் போலவே காந்தியும் சிந்திக்கிறார். எப்படி? ஏழைகள் தான் சுத்தமில்லாதவர்களாக இருப்பார்கள் என! அதனால் முதலில் சேரிப்பகுதியில் வீடு வீடாக போகிறார். வீடு, கழிப்பறை என எல்லாம் படுசுத்தமாக இருக்கின்றன. அடுத்து, மற்ற வர்க்கங்கள் வீட்டுக்கு போகிறார். வீடு, கழிவறை எல்லாம் அசுத்தமாக இருக்கிறது. காந்தி நொந்து போகிறார்.

****