Under the Shadow (2016) பெர்சியன் மொழி உளவியல் திகில் படம்

1980 களில் ஈரானில் நடக்கிறது கதை. நாயகி, தன் கணவன், ஏழு வயது மகளுடன் ஈரான் தலைநகரில் வசிக்கிறார். நாயகி மருத்துவ கல்லூரி மாணவியாக 80களில் அரசுக்கு எதிராக நடந்த இடதுசாரி போராட்டங்களில் கலந்துகொண்டதற்காக, கல்லூரி படிப்பை தொடர முடியாது என முதல்வர் உறுதியாக மறுத்துவிடுகிறார்.

இப்பொழுது ஈராக்கிற்கும், ஈரானிற்கும் சண்டைகள் நடந்துகொண்டிருக்கிறது. மருத்துவராக இருக்கும் கணவனுக்கு இராணுவத்தில் வேலை செய்தே ஆகவேண்டும் என உத்தரவிடுகிறது. அவனின் ”அம்மா வாழும் பகுதியில் போர் இல்லை. ஆகையால் அம்மாவோடு போய் இரு!” என சொன்னால், அவளுக்கு அதில் உடன்பாடில்லை. பிடிவாதமாக அங்கேயே இருக்கிறாள்.

போர் தீவிரமாகிறது. அவள் வாழும் பகுதி கடுமையாக பாதிக்கப்படுகிறது. அலாரம் சத்தம் வந்தால், கீழே ஒரு நிலவறையில் போய் ஒளிந்துகொள்கிறார்கள். அந்த அடுக்குமாடி குடியிருப்பில் வாழும் மக்கள் அங்கிருந்து மெல்ல மெல்ல வேறு இடங்களுக்கு இடம் பெயர்கிறார்கள். இறுதியில் மிஞ்சுவது நாயகியும், அவளின் குட்டிப்பெண் மட்டும்!

இதற்கிடையில் அங்கு அமானுஷ்யமான விசயங்கள் நடக்க துவங்குகின்றன. முதலில் குட்டிப்பெண்ணுக்கு தெரிகிறது. பிறகு அவள் கண்களுக்கும் தெரிய வருகிறது. பிறகு என்ன ஆனது என்பதை கொஞ்சம் பயமுறுத்தி சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

****

ஒருமுறை அமானுஷ்ய விசயங்கள் இவளுக்கும் தெரிய வர, குழந்தையை தூக்கிக்கொண்டு, போட்டிருந்த ஆடையோடு தெருவில் ஓடிக்கொண்டிருப்ப்பாள். அங்கு வரும் போலீசு, அவளை அழைத்துக்கொண்டு போலீசு ஸ்டேசன் கொண்டு போய்விடும். என்ன பிரச்சனை என்று கூட கேட்காமல், நீ ஏன் உடலை மறைக்கும் துணி அணிந்துவரவில்லை. இப்படி அணியாததால் தான், எல்லா தப்புகளும் நடக்கின்றன என முதலில் அந்த ஆடையை கொண்டு வந்து கையில் தந்து அணிய சொல்வார்கள். பிறகு ஒரு பெரியவர் வந்து மத போதனையை செய்வார். பிறகு பெரிய மனது வைத்து, வழக்கு போடாமல், “எச்சரித்து” மட்டும் அனுப்பிவிடுவார்.

போர் என்பது கொடுமையானது. எல்லா நல்ல விசயங்களையும் துடைத்தெறிந்துவிடும். வாழ்வதற்கு அடிப்படை விசயங்கள் கூட கிடைக்காத துயரம், பயம் என எல்லா மோசமானவற்றையும் கொண்டு வந்துவிடும். ஆகையால், அமானுஷ்ய அம்சங்கள் படத்தில் வந்தால் கூட, உண்மையில் பேய் தான் போர் என்பேன். போர் சூழல் மறைந்துவிட்டால், பேயும் கூட காணாமல் போய்விடும்.

நாயகியும், அந்த பெண்ணும் தான் பிரதான பாத்திரங்கள். இருவருமே சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார்கள். நெட் பிளிக்சில் இருப்பதாக இணையம் சொல்கிறது. வாய்ப்பிருப்பவர்கள் பாருங்கள்.

My fault (2023) ஸ்பானிஷ் படம்

நாயகி உயர்நிலைப் பள்ளியில் படிக்கிறார். நடுத்தர வர்க்க குடும்பம். அப்பா குடும்பத்தை டார்ச்சர் செய்த வழக்கிலோ, வேறு ஒரு வழக்கிலோ கைதாகி சில ஆண்டுகளாக சிறையில் இருக்கிறார்.

நாயகியின் அம்மா இப்பொழுது ஒரு பெரிய பணக்காரரை திருமணம் செய்கிறார். அவருக்கும் கல்லூரி செல்லும் வயதில் ஒரு மகன் இருக்கிறான்.

நாயகிக்கு அம்மாவின் முடிவில் கொஞ்சம் கசப்பு இருக்கிறது. தனது காதலன், நண்பர்கள் எல்லோரையும் விட்டுவிட்டு வருவதில் அவளுக்கு மனசேயில்லை. நாயகியின் குடும்பம் புதிய குடும்பத்தின் பெரிய வீட்டுக்கு இடம் பெயர்கிறார்கள்.

இருவருடைய பிள்ளைகளும் துவக்கத்தில் சண்டையிட்டு கொண்டாலும், அடுத்தடுத்து வரும் காட்சிகளில் இருவரும் தீவிரமாக ”காதல்” வயப்படுகிறார்கள்.

உள்ளூரில் சிலரோடு தகராறு. சிறையில் இருந்து நாயகியின் அப்பாவும் வெளியே வருகிறார்.

கடைசியில் என்ன ஆனது என்பதை சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

****

இப்படி ஒரு “காதல்” சமூகத்தில் நிலவுகிறது என்றால், அதை எடுத்து கையாளலாம். அதில் உள்ள உளவியல் குறித்து விவாதிக்கலாம். அப்படி எல்லாம் எதுவும் இல்லை. வழக்கமான ஒரு காதல் கதை. வித்தியாசம் அண்ணன், தங்கை காதல். அவ்வளவு தான். இதைப் படத்தில் இருவரும் தப்பு, தப்பு என அவ்வப்பொழுது உதிர்த்துக்கொண்டே”காதல்” செய்கிறார்கள். இயக்குநருக்கு கல்லா கட்ட, காதலில் இவர்களுக்கு ஒரு வெரைட்டி தேவைப்படுகிறது. அதனால் இப்படி எடுத்து வைத்திருக்கிறார்கள்.

”அண்ணன் தங்கையோடு உறவு கொண்டாலும், அம்மா, தன் மகனுடன் உறவு கொண்டாலும் எனக்கு கவலையில்லை. எனக்கு காண்டம் விற்றாகவேண்டும்” என முதலாளித்துவத்தின் இலாப வெறியை அம்பலப்படுத்திய ஒரு கவிதை முன்பு படித்தது நினைவுக்கு வருகிறது.

படம் நன்றாக ஓடி நன்றாக கல்லாக் கட்டியிருக்கிறது. ஆகையால், Your fault, Our fault என அடுத்தடுத்து படங்கள் எடுக்கும் திட்டமும் அவர்களிடத்தில் இருக்கிறது. பிரைம் வீடியோவில் இருப்பதாக இணையம் சொல்கிறது.

A hard day (2014) தென்கொரியா

ஒரு விபத்தும், தொடர் பிரச்சனைகளும்!

நாயகன் ஒரு போலீசு (Homicide) அதிகாரி. அவனின் அம்மா இறந்துவிட்டார். வேலை நெருக்கடியில் தாமதமாகிவிட, மிக வேகமாக அந்த நெடுஞ்சாலையில் காரில் போய்க்கொண்டிருக்கிறான்.

அவன் ஒரு லஞ்ச பேர்வழி போலீசு. அதே வேளையில் லஞ்ச போலீசு ஒழிப்பு அதிகாரிகள் அவன் அலுவல மேஜையை குடைந்துகொண்டிருக்கிறார்கள். அந்த தகவலையும் சக அதிகாரி சொல்கிறார்.

பதட்டம் அதிகமாக, கவனம் பிசகி சாலையில் ஒரு ஆளை தூக்கி அடித்து விடுகிறான். சோதித்தால், அடிப்பட்டவன் செத்துப்போய்விட்டான். போலீசு வண்டி ஒன்று வருகிறது. இருட்டில் மறைத்துவிடுகிறான். இங்கேயே உடலை விட்டுவிட்டால், மாட்டிக்கொள்வோம் என வண்டியின் பின்னால், தூக்கிப்போட்டு கிளம்பிவிடுகிறான்.

அந்த உடலை அவன் மறைப்பதற்குள் நாமே கூட்டு செய்து கொலை செய்தது போல வேர்த்து விறுவிறுத்துப்போய்விடுகிறோம்.

எல்லாம் முடிந்தது என ”நிம்மதி” அடைந்தால், “பாடியை என்னப்பா செய்தாய்?” என மிரட்டி போலீசு ஸ்டேசனுக்கே போனில் அழைப்பு வருகிறது. இவனே ஒரு லஞ்சம் வாங்குகிற ஆள். இவனை விட ஒரு பெரிய ஆள், கிரிமினல் பேர்வழி மிரட்டுகிறான்.

அடுத்தடுத்து அவன் நகர்த்தும் அதிரடி செயல்களால், இவனால் சமாளிக்க முடியாமல் திணறிப்போகிறான். இந்தப் பிரச்சனையில் இருந்து தப்பித்தானா? என்பதை விறுவிறுப்புடன் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

****

போலீசை வைத்து நிறைய கதைகள் வந்திருக்கின்றன. போலீசுக்குள் நடக்கும் முரணை வைத்து தான் இந்த கதை. அதை துவக்கம் முதல் இடையில் கொஞ்சம் தொய்வு இருந்தாலும், பிறகு இறுதிவரை சுறுசுறுப்பாக இருக்கும்படி எடுத்திருக்கிறார்கள்.

”இப்படி ஒரு பாசமான மகனை பார்த்ததேயில்லை!” என சரியான நக்கலும் உண்டு. அம்மாவின் இறப்புகாக துக்கம் கேட்க வந்தவர்கள் “நம்ம எல்லோருடைய பணமும் உன் டிராயரில் மாட்டிக்கிடுச்சு! எங்களைக் காட்டிக்கொடுத்துவிடாதே! நீயே பழியை ஏத்துக்கோ!” என்பார்கள்.

உலகிலேயே சட்டத்தை மீறுபவர்கள் யார்? என கேடி, கிரிமினல்கள் என நமக்கு தோன்றும். என்னைக் கேட்டால், முதலிடத்தில் போலீசு தான் என்பேன். சட்டம், நீதிமன்றம், தண்டனை எல்லாம் மக்களுக்கு தான். தங்களுக்கு இல்லை என ஆழமாய் நம்புவர்கள் அவர்கள் தான். கேடி, கிரிமினல்களை கூட நாம் வாழ்நாளில் சந்திக்காமல் வாழ்ந்துவிடமுடியும். ஆனால், நிறைய அதிகாரம் உள்ள போலீசை நல்லது, கெட்டது என இரண்டிற்கும் வாழ்நாளில் எதிர்கொண்டே ஆகவேண்டும்.

போலீசின் சமூகப் பாத்திரத்தை சரியாக புரிந்துகொண்டதால் தான் ஒரு பேட்டியில் இயக்குநர் வெற்றிமாறன் ”என்னால் இயக்குநர் ஹரியை போல போலீசை நாயகனாக வைத்து படம் எடுக்க முடியவே முடியாது” என்றார்.

படத்தில் நடித்த நாயகன், வில்லன் என அனைவரும் சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார்கள். Kim Seong-hun இயக்கியிருக்கிறார். வாய்ப்புள்ளவர்கள் பாருங்கள். இணையத்தில் ஆப்பிள் ஓடிடியில் இருப்பதாக Justwatch தளம் சொல்கிறது.

Hathway தரும் தொல்லைகள்!

வீட்டிலேயே வாரம் இரண்டு நாட்கள் வேலை செய்ய நேரிடுவதால், இணையம் தேவை என தேடும் பொழுது, எதிர்த்த வீட்டுக்காரர் Hathway இப்பொழுது தான் இணைப்பு கொடுத்தேன். நன்றாக இருக்கிறது என பரிந்துரைத்தார். அவருடைய வேலையே இணையத்தில் தான் என்பதால், நானும் வாங்கிக்கொண்டேன்.

மூன்று மாதங்களில் அடுத்த தெருவுக்கு வீடு மாற வேண்டியிருந்தது. Hathwayக்கு தெரிவித்தேன். வந்து மாற்றிக்கொடுத்துவிட்டு சென்றுவிட்டார்கள்.

ஆனால் அதற்கு பிறகு தான் பிரச்சனை. சிஸ்டத்தில் இணையம் பிரச்சனையில்லை. வீடு மாறும் பொழுது, டிஷ் ஆன்டானாவை விட்டுவிட்டு வந்துவிட்டேன். செய்திகள் மட்டும் தானே ! இணையத்தை வைத்து, யூடியூப்பில் பார்த்து சமாளித்துக்கொள்ளலாம் என முடிவு செய்துவிட்டேன். ஆனால், Hathway அதற்கு ஒத்துவரவில்லை. தொலைக்காட்சி நின்று நின்று ஓடிக்கொண்டிருந்தது. வீட்டில் இருப்பவர்கள் கடுப்பாகிவிட்டார்கள்.

இத்தனைக்கும் நான் வாங்கியது குறைவான வேகமெல்லாம் இல்லை. 300 Mbps வேகம் கொண்டது. சோதிக்கும் பொழுது தான் தெரிகிறது. 30ஐ கூட தொடவில்லை. அநியாயம்.

கஸ்டமர் கேர் எண்ணில் தொடர்புகொண்டால், என் எண்ணை ரீசார்ஜ் செய்ய சொல்கிறது. டேய் இதில் தானாடா ஊருக்கே பேசிக்கொண்டிருக்கிறேன். உங்களுக்கு மட்டும் என்னடா தனி ரீசார்ஜ் என கடுப்பானேன். சென்னையில் அவர்களுக்கும் எங்கும் அலுவலகம் இல்லை. மின்னஞ்சலில் பிரச்சனையை எழுதினால், பத்து நாட்கள் கழித்து, பிரச்சனையை சரி செய்துவிட்டோம் என பதில் அனுப்பினார்கள். ஆனால், பிரச்சனை அதே அளவில் நீடித்தது. ஆக பொய் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

மீண்டும் மின்னஞ்சல் அனுப்பினேன். கண்டுகொள்ளவில்லை. பகுதிக்குள் Hathwayக்கு விளம்பரப்படுத்துவதற்காக, இரண்டுபேர் பிட் நோட்டிஸ் கொடுத்து கொண்டிருந்தார்கள். அதில் ஒருவரை அழைத்து, இவ்வளவு மோசமான சேவை கொடுக்கீறீர்களே! இதுக்கு பிறகும் விளம்பரம் கொடுப்பதெல்லாம், உங்க மன உறுதியை காட்டுகிறது! என கலாய்த்து பேசினேன். மறுத்து பேசவில்லை. போய்விட்டார்.

பத்து நாட்கள் கழித்து பிட் நோட்டிசில் இருந்த தொலைபேசி எண்ணை அழைத்தால், “நான் இப்பொழுது ஏர்டெல்லுக்கு மாறிவிட்டேன். அன்றைக்கு நீங்கள் என்னிடம் தான் பேசினீங்க! ஏர்டெல்லுக்கு மாறிக்கிங்க! Hathway அப்படித்தான்! ஏர்டெல் நல்லா இருக்கு சர்வீஸ்!” என்றார்.

வரச்சொன்னேன். உடனே கனெக்சன் கொடுத்தார்கள். தொலைகாட்சியும் நின்று நின்று ஓடுகிற பிரச்சனை சரியாகிவிட்டது. ஹாத்வேயை விட குறைவான கட்டணம் தான். அப்பாடா! என நிம்மதியடைந்தேன்.

அதற்கு பிறகு ஹாத்வேக்கு பணம் கட்டாமல் விட்டுவிட்டேன். அதற்கு பிறகு தான் தொல்லையே! ஒரு மணிநேரத்துக்கு ஒரு போன். “வேகமே இல்லை. புகார் செய்தாலும் கண்டுகொள்ள மறுக்கிறீர்கள். ஆகையால் ஏர்டெல்லுக்கு மாறிவிட்டேன்.” என பதிலளித்தேன்.

ஹாத்வேயில் அவர்களுக்கென ஒரு பிரத்யேக கஸ்டமர் கேர் சிஸ்டம் இல்லை போலிருக்கிறது. இப்படி துண்டித்துப் போன இணைப்புகளை பேசி சரி செய்து, மீண்டும் இணைய வைத்தால், அவர்களுக்கு நல்ல கமிசன் தருவார்கள் போலிருக்கிறது. நான் சொல்வதை கேட்கும் பொறுமை எல்லாம் அவர்களுக்கு இல்லை. ”பணம் கட்டுங்க! பணம் கட்டுங்க!” என கிளிப்பிள்ளை போல சொல்ல ஆரம்பித்தார்கள். பிறகு தெரியாத எண்களில் இருந்து அழைப்பு வருவதை தவிர்த்தேன்.

இப்பொழுது கோபம் எல்லாம் போய், ஹாத்வே என சொன்னால், நிதானமாக திட்ட ஆரம்பித்தேன். இது ஒரு நாலு நாட்களாக ஓடிக்கொண்டிருக்கிறது. இப்பொழுது இவன் பணம் கட்டமாட்டான் என முடிவுக்கு வந்துவிட்டார்கள். நேற்று ஒருவர் போன் செய்து, “மோடத்தை (Modem) திருப்பித்தாருங்கள்” என்றார். தரலைன்னா 2500 தரவேண்டும் என வாட்சப்பில் செய்தியும் அனுப்பினார்கள். வந்து ஒரு ரசீது தந்து ஒரு இளைஞர் வந்து வாங்கியும் சென்றுவிட்டார். இன்று காலையில் ஒருவர் போன் செய்து, அதே மோடத்தைப் பற்றி பேச ஆரம்பித்தார். நேற்று ஒருவர் வாங்கிப்போய்விட்டார் என்றேன் நிதானமாக. ”எத்தனை மணிக்கு வந்தார்? ” என கேட்டதும், “ஆமாம்பா! எத்தனை மணி, ஆள் எப்படி இருந்தார்? இன்னும் என்னென்ன கேள்விகள் கேட்பீங்க! நல்லா திட்டிருவேன்! போனை வைச்சிரு தம்பி! என்றேன். வைத்துவிட்டார்.

குறிப்பு : இந்த பதிவை எழுதிவிட்டு, புகைப்படங்கள் தேடும் பொழுது, என்னைப் போலவே தொல்லைகள் அனுபவித்தவர்கள் யூடியூப்பில் பேசியிருக்கிறார்கள். படங்களை பகிர்ந்திருக்கிறார்கள். அதைத்தான் மேலே பகிர்ந்துள்ளேன்.