Hunger (2023)

 "எல்லோரும் பசியுடன் இருக்கிறார்கள், ஆனால் ஒவ்வொருவரின் பசியும் வித்தியாசமானது."

“உங்கள் சமூக அந்தஸ்து நீங்கள் என்ன சாப்பிடுகிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்தே தீர்மானிக்கப்படுகிறது.”

- படத்திலிருந்து…!

****

நாயகி தனது படிப்பை முடித்துவிட்டு, அப்பா நடத்தி வந்த அந்த சிறிய உணவகத்தை, தாய்லாந்தின் ஒரு நகர்ப்புற பகுதியில் பொறுப்பேற்று நடத்தி வருகிறாள். அங்கு சாப்பிட வந்த ஒருவன் ”அருமையாக சமைக்கிறாய். உன் திறமை வெளிப்பட வேண்டுமென்றால் இங்கு வந்து பார்” என ஒரு கார்டை கொடுத்துவிட்டு போகிறான். அவளும் அசிரத்தையாக வாங்கி வைத்துக்கொள்கிறாள்.

அவர்களைப் பற்றி விசாரித்தால், “Hunger” என்ற பெயரில் தாய்லாந்தின் பிரபல சமையல் நிபுணராக (chef) இருக்கிறார். மிகப்பெரிய பணக்காரர்கள் எல்லாம், அவருடைய தேதிக்காகவும், சாப்பிடவதற்காகவும் ”உச்” கொட்டிக்கொண்டு சாப்பிட காத்திருக்கிறார்கள்.

இந்த துறையில் சாதிக்கவேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் இருக்கும் அவள் அவரைப் போய் பார்க்கிறாள். சோதனைத் தேர்வில் வெற்றி பெற்று குழுவில் இணைந்துகொள்கிறாள். அந்த நிபுணரோ மிக மிக கறாராகவும், கண்டிப்பாகவும் நடந்துகொள்கிறார். தவறிழைத்தால் கடுமையாக தண்டனையும் தரக்கூடிய ஆளாகவும் இருக்கிறார்.

பணக்கார்களுக்காக சமைக்கும் பொழுது, அந்த நிபுணர் வளைந்து கொடுத்து போகிறார். உதாரணமாக சட்டத்திற்கு புறம்பாக ஒரு பறவையை வேட்டையாடி ஒரு பணக்காரர் சமைக்க சொன்னால், மறுப்பு இல்லாமல் சமைத்து தருகிறார். அவரிடம் எந்தவித தயக்கமும் இல்லை. ”தவறும் இல்லை” என்கிறார்.

இப்படி சில அம்சங்கள் பிடிக்காமல், அவரின் குழுவில் இருந்து வெளியேறுகிறார் நாயகி. இன்னொரு பணக்காரன் நாயகியின் திறனறிந்து, ஒரு பெரிய உணவகத்தை உருவாக்கித் தருகிறான்.

இந்த தொழிலில் உள்ள “நெளிவு சுழிவுகள் கழுத்தறுப்புகள்” எல்லாம் அவளைத் தொந்தரவு செய்கின்றன. இறுதியில் என்ன ஆனது என்பதை படத்தில் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

ஒரு மனிதன் உயிர் வாழ உணவு அவசியம். அந்த உணவைப் பெற சமூக உற்பத்தியில் அவன் ஈடுபடுவது அவசியம். ஈடுபடுகிறான். அதில் கிடைத்ததை வைத்து உணவை உண்கிறான். இங்கு பெரும்பாலான மக்கள் உற்பத்தியில் தொடர்ந்து ஈடுபட்டு உழைத்தாலும், அவர்களுக்கு ”நல்ல” உணவு, பல சமயஙக்ளில் உணவே கிடைப்பது பெரிய போராட்டமாக இருக்கிறது. பசி ஒவ்வொரு வேளையும் அவனைத் துரத்திக்கொண்டே இருக்கிறது. குடும்பத்தை விட்டு நகரங்களை நோக்கி, பெரும் நகரங்களை நோக்கி இடம்பெயர்கிறான். மாநிலங்கள் கடக்கிறான். நாடுகள் கூட பறந்து செல்கிறான்.

சமூக உற்பத்தியில் எல்லோரும் உழைத்தாலும், பெரும்பாலான மக்களுக்கு ”உயிர் வாழ்வதற்கு மட்டும்” சொற்பத்தை கொடுத்துவிட்டு, உற்பத்தியில் கிடைக்கும் பெரும்பலனை சிறுபான்மையினர் மலை போல பல தலைமுறைகளுக்கு சொத்தைச் சேர்த்துக்கொள்கிறார்கள். பெரும்பாலான மக்களை பசி துரத்திக்கொண்டே இருக்க, இவர்களுக்கு பசி என்பதே உணர முடியாத நிலையில் வாழ்கிறார்கள்.

ஒவ்வொரு வேளைக்கும் விதவிதமாய் சாப்பிடுகிறார்கள். புதிது புதிதாய் தேடித்தேடி தின்கிறார்கள். பல மணி நேரம் அது பற்றி சிலாகித்து பேசுகிறார்கள். தின்பதற்காகவே, மாநிலங்கள், நாடுகள் பறந்து செல்கிறார்கள். தின்று தின்று பல மடங்கு உடல் வீங்குகிறார்கள். படத்தில் சொல்வது போல “உங்கள் சமூக அந்தஸ்து நீங்கள் என்ன சாப்பிடுகிறீர்கள் என்பதைப் பொறுத்தே தீர்மானிக்கப்படுகிறது.”

படத்தில் இந்த சமூக ஏற்றத்தாழ்வையும், பசி குறித்த அரசியலையும் பளிச்சென நேரடியாக சொல்லாவிட்டாலும், பார்க்கிற நம்மால் நன்றாக உணர முடிகிறது.

படத்தின் ஒரு காட்சியில், பெருங்கடனில் சிக்கிய ஒரு பணக்காரன், அந்த சமையல் நிபுணரை வரவழைத்து, விருந்து சமைத்து, நன்றாக சாப்பிட்டுவிட்டு, துப்பாக்கியில் தன் மனைவி, சின்ன குழந்தையையும் கொன்றுவிட்டு, தானும் தற்கொலை செய்துகொள்வான்.

மார்க்ஸ் ஓரிடத்தில் சொல்கிறார். ஒரு பெரும் பணக்காரன் தன் வீட்டின் உணவு டேபிளில் அமர்ந்தால், விதவிதமான உணவு, பழரசங்கள், பால் என பலவும் இருக்கும். அவனுக்கு அன்றைக்கு என்ன பிடிக்கிறதோ அதைச் சாப்பிட்டுவிட்டு நகர்வான்.

சோசலிச சமூகம் உலகம் முழுவதும் பரவி, கம்யூனிச சமூகம் நிலவும் பொழுது, அப்பொழுதும் சமூகம் மொத்தமும் உழைப்பில் ஈடுபடும். அந்த பணக்காரன் சாப்பிடுவது போல மொத்த சமூகமும் தனக்கு பிடித்தமானதை, ஆரோக்கியமானதை சாப்பிடும் என்கிறார்.

பசிக்காக நாம் ஓடிக்கொண்டே இருந்தால், வாழ்நாள் முழுவதும் துரத்திக்கொண்டே தான் இருக்கும். சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகளை களையும் போராட்டத்தை முன்னெடுத்தால் தான், இங்கு எல்லோருக்கும் எல்லாமும் கிடைக்கும்.

படத்தில் நடித்த நாயகி, நிபுணராக வருபவர் சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார்கள். உப பாத்திரங்களும் நன்றாக நடித்திருக்கிறார்கள். Sitisiri Mongkolsiri நேர்த்தியாக இயக்கியிருக்கிறார். அவருடைய மற்ற படங்களையும் தேடிப்பார்க்கவேண்டும்.நெட் பிளிக்சில் இருக்கிறது. பாருங்கள்.