குஜராத்தில் ஊழல் : 1500 ஆதார் அட்டைகள் மூலம் ஜிஎஸ்டி பதிவெண் பெற்று மோசடி

குஜராத்தில் கடந்த 2022 நவம்பரில் தான் பல நிறுவனங்களில் சோதனை செய்ததில், 1000 கோடிகளுக்கும் மேலாக தவறு நடந்ததை கண்டுபிடித்தாக தேசிய ஊடகங்களில் செய்திகள் வந்தன.

****

கடந்த எட்டு மாதங்களில், 1500 ஆதார் அட்டைகளை சட்டவிரோதமாக பயன்படுத்தி ஜிஎஸ்டி பதிவு எண்களை பெற்று, புதிய முறையிலான மோசடி நடந்துள்ளதை ஜிஎஸ்டி துறை கண்டுபிடித்துள்ளது.

சரக்கு கொள்முதல் செய்யாமலே, கொள்முதல் செய்தது போல பில்களை மட்டும் வாங்கி கணக்கு எழுதுவதை “பில் டிரேடிங்” என்பார்கள். இந்த ”பில் டிரேடிங்கை” செய்வதற்காக, அரசு திட்டங்களில் உதவிகள் பெற்றுத் தருகிறோம் என கிராமத்து மக்களை வரவழைத்து, அவர்களுடைய ஆதார், பான் (PAN) எண்களைப் பெற்று, போன் எண்களை மாற்றி 1500 ஆதார் அட்டைகள் மூலம் ஜிஎஸ்டி எண்களை பெற்று மோசடி செய்திருக்கிறார்கள்.

பில் டிரேடிங்கை கட்டுப்படுத்துவதற்காக பிப்ரவரி முதல் வாரத்தில் குஜராத்தில் சூரத், அகமதாபாத், ராஜ்கோட் பகுதிகளில் உள்ள சந்தேகத்திற்குரிய சில நிறுவனங்களுக்கு நேரில் போய் பார்த்த பொழுது, அந்த மக்கள் தங்கள் பெயரில் ஜிஎஸ்டி எண் எடுக்கப்பட்டதே தெரியாது என அதிர்ந்து பதில் அளித்திருக்கிறார்கள்.

ஆதார் அட்டையில் மாற்றப்பட்ட மொபைல் எண்ணில் இருந்து பெறப்பட்ட 470 பதிவுகளை சரிபார்த்த பொழுது இந்தியா முழுவதும் 2700க்கும் மேற்பட்ட ஜிஎஸ்டி பதிவு பெறப்பட்டது கண்டறியப்பட்டது. இப்பொழுது வழக்கு பதிந்து இந்த ஊழலில் சம்பந்தப்பட்டவர்களை தேடிவருகிறார்கள். இதில் சம்பந்தப்பட்ட எல்லா பதிவெண்களையும் சோதித்துப் பார்த்தால் தான் எவ்வளவு பெரிய அளவில் ஊழல் நடந்துள்ளது என்றே தெரியவரும். குஜராத்தில் கடந்த 2022 நவம்பரில் தான் பல நிறுவனங்களில் சோதனை செய்ததில், 1000 கோடிகளுக்கும் மேலாக தவறு நடந்ததை கண்டுபிடித்தாக தேசிய ஊடகங்களில் செய்திகள் வந்தன.

ஜிஎஸ்டி அறிமுகமான 2017 ஆண்டிலிருந்து டிசம்பர் 2021 வரை அதாவது 4.5 ஆண்டு காலத்தில் மட்டும் 32,310 கோடி அளவிற்கு போலியான பில்கள் மூலம் ஊழல் நடந்திருக்கிறது என டைம்ஸ் ஆப் இந்தியாவில் கடந்த ஆண்டு பிப்ரவரியில் செய்தி வந்தது. ஜிஎஸ்டி அதிகாரிகளின் உதவி இல்லாமல் இவ்வளவு பெரிய ஊழல் நடக்க வாய்ப்பில்லை எனவும் எழுதின. அதைத் தொடர்ந்து இப்பொழுது ஆதாரை வைத்து ஊழல் நடந்திருப்பதாக செய்திகள் வருகின்றன.

கடந்த தேர்தல்களில் ”ஊழல் செய்யமாட்டேன். ஊழலும் செய்ய விடமாட்டேன்” என்பது மோடியினுடைய பிரபலமான முழக்கம். ஆனால், ஊழலுக்கு மேல் ஊழலாக மோடியின் சொந்த மண்ணான குஜராத்தில் இருந்து வெடித்து கொண்டிருக்கிறது. இப்படி கடந்த நாடாளுமன்ற தேர்தல்களை ஒட்டி அறிவித்த அனைத்து முழக்கங்களுமே வெற்று முழக்கங்களாகி வருகின்றன. இனி வரும் தேர்தலில் புதிதாக என்ன முழக்கம் வைப்பது என மோடி கும்பல் ரூம் போட்டுத்தான் சிந்திக்கவேண்டும்.

We have a ghost (2023)

முதல் காட்சி. அந்த வீட்டிலிருந்து ஒரு குடும்பம் அலறி அடித்து காரில் ஏறி தப்பித்து போகிறது.

ஒரு வருடம் கழித்து, விலை கொஞ்சம் குறைவாக கிடைக்கிறது என அந்த வீட்டை வாங்கி, அம்மா, அப்பா, உயர்நிலைப் பள்ளி செல்லும் வயதில் இரு பையன்கள் கொண்ட குடும்பம் வந்து சேர்கிறது.

அப்பா பல தொழில்கள் செய்து, தோற்றுப்போனவர். அடுத்து என்ன செய்வது என யோசித்து வருபவர். குடும்ப பிரச்சனைகளில் சின்னவன் தனிமை விரும்பியாக` இருக்கிறான். எதைச்சையாக மாடி அறைக்கு வரும் பொழுது, மத்திய வயது கொண்ட ஒரு ஆண் பேயாக வந்து பயமுறுத்துகிறது. பயப்படாமல் அவன் சிரிக்கிறான். அதை காணொளியாகவும் பதிவு செய்கிறான். அந்த பேய் பயந்து போய் மறைந்து கொள்கிறது.

அந்த காணொளியைப் பார்க்கும் அப்பா அதை யூடியூப்பில் பதிவேற்றுகிறார். உண்மையா பொய்யா என விவாதம் எழுகிறது. அதற்கு பிறகு அந்த பையன் அந்த பேயிடம் மெல்ல மெல்ல பழக துவங்குகிறான். அந்த பேய் அந்த வீட்டிற்குள் மாட்டிக்கொண்டு இருக்கிறது. அங்கிருந்து வெளியேறுவதற்கு உதவி செய்யவேண்டும் என நினைக்கிறான். இதற்கிடையில் அவ்வப்பொழுது பேயின் நடவடிக்கைகளைப் பதிவேற்ற, மக்களிடத்தில் பெரிய அளவில் பேசுபொருளாகிறது. காணொளி மில்லியன்களில் பெருகுகிறது. வருமானமும் வருகிறது. வாசலைத் திறந்தால் ஒரு குழு ஆதரவாகவும், எதிர்ப்பாகவும் குரல் கொடுத்துக்கொண்டே இருக்கிறது.

சிஐஏ முன்பு பேய் சமாச்சாரங்களுக்கென்று நிதி கொடுத்து ஒரு துறையை உருவாக்கி வைத்திருக்கிறது. இடையில் அந்த துறை பயன்படவில்லை என்பதால், இழுத்து மூடிவிடுகிறார்கள். இந்த செய்திகளினால் மீண்டும் அந்த துறையை தூசித் தட்டி திறக்கிறார்கள்.

பிறகு என்ன ஆனது என்பதை சில பல கலாட்டாக்களுக்கு பிறகு கொஞ்சம் உணர்வுப்பூர்வமாகவும் முடித்திருக்கிறார்கள்.

****

பேயை வைத்து இங்கிலீசில் ஜாலியான படங்கள் வந்திருக்கலாம். ஆனால் தமிழில் தான் பெரிய கில்லாடிகள் இருக்கிறார்கள். விட்டாலாச்சர்யா துவங்கி, ராகவா லாரன்ஸ் வரை வரிசையாக இருக்கிறார்கள். பேய் என ஒன்று இருந்தால் இவர்களிடம் ராயல்டி வாங்கியே பெரிய ஆளாகியிருக்கும்.

பொதுவாக ஒரு படம் IMDBயில் ஏழு மார்க் பெற்றிருந்தால், பார்க்கலாம் என நம்பிக்கை வந்துவிடும். ஆனால் அதையே பேய் படங்களுக்கு வைத்தால்… வெகு சில படங்களே தேறும் என்பதால்… பேய் படங்களுக்கு மட்டும் ஆறு இருந்தாலே போதும் என பெருந்தன்மையாக ( ) முடிவு செய்திருக்கிறேன். அதன்படி இந்தப் படம் 6.2 மார்க் பெற்றிருந்ததால், பார்த்தேன். ரெம்பவும் மோசமில்லை என சொல்லலாம்.

இந்தப் படம் சிரிப்பூட்ட முயன்றிருக்கிறார்கள். ஆனால் பெரிதாய் வெற்றி பெறவில்லை. இப்படிப்பட்ட படங்களை எல்லாம் தேடித்தேடி ஏன் நெட்பிளிக்ஸ் வாங்குகிறது என தெரியவில்லை.

இளைய பையனாக வரும் Jahi Winston, மெல்லிய மனம் கொண்ட, பேச முடியாத பேயாக வரும் டேவிட் ஹார்பர், அவெஞ்சரில் Falconயாக வரும் Anthony Mackie அப்பாவாக அடக்கி வாசித்திருக்கிறார்.

நெட் பிளிக்சில் தமிழ் டப்பிங்கில் இருக்கிறது. நிறைய நேரம் இருக்கிறவர்கள் பாருங்கள்.

True Spirit (2023)

கடலில் தன்னந்தனியே உலகைச் சுற்றி வலம் வந்த இளம்பெண்ணின் உண்மை கதை

ஆஸ்திரேலியாவில் வசித்த குடும்பம் ஜெஸிக்காவுடையது. அம்மா, அப்பா, ஜெஸிக்காவுடன் இன்னும் மூன்று பிள்ளைகள்.

அவளுக்கு தன்னந்தனியே கடலில் உலகைச் சுற்றி வர ஆசை. பெற்றோர் பயப்படுகிறார்கள். அரசு அனுமதிக்க மறுக்கிறது. ஊடகங்கள் விமர்சனம் செய்கின்றன. இருப்பினும் அவள் உறுதியுடன் இருக்கிறாள்.

ஒரு ட்ரையல் போகும் பொழுது ஒரு சிறு விபத்து ஏற்படுகிறது. எதிர்ப்பு இருப்பது போல ஆதரவு கரங்களும் நீட்டுகிறார்கள்.

அந்த சிறு படகில் உற்சாகமாய் கிளம்புகிறாள். 7 மாதங்கள். 23000 நாட்டிக்கல் மைல்கள் பயணம் செய்யவேண்டும்.

புயல் வருகிறது. எதிர்கொள்கிறாள். காற்றே இல்லாமல் படகு ஒரு வாரத்திற்கு மேல் நகராமல் நிற்கிறது. அழுகிறாள்.

ஒரு பெரும்புயல் வருகிறது. இவ்வளவு தூரம் பயணம் செய்ததே சாதனை தான். அருகில் உள்ள துறைமுகத்தில் கரையேறிவிடு என்கிறார்கள் பெற்றோர், கோச் என எல்லோரும். புயலை எதிர்த்து நிற்காமல், புயலின் போக்கிலேயே பயணிக்கிறேன் என்கிறாள்.

பெரும்புயலை எதிர்கொண்டு உயிருடன் கரையேறினாளா என்பதை படம் பார்த்து தெரிந்துகொள்ளுங்கள்.

16 வயதில் நாம் என்ன செய்வோம். 11ம் வகுப்பு படித்துக்கொண்டிருப்போம். இந்த வயதில் உலகை சுற்றவேண்டும் என நினைத்தால்... எவ்வளவு பெரிய விசயம்!

படகை சரி செய்ய யாரும் உதவிக்கு போக கூடாது போன்ற கறாரான நிபந்தனைகள் உண்டு.

18க்கு கீழ் வயது என்பதால் இந்த சாதனை நிகழ்த்தப்பட்டாலும் கணக்கில் வராது என சொல்லிவிட்டார்கள்.

படம் உண்மைக்கதை என்பதால்... அதற்குரிய தன்மையுடன் இருக்கிறது. இன்னும் கொஞ்சம் மெனக்கெட்டு டாக்குமெண்ட்ரி என்ற உணர்வு வராமல் தவிர்த்திருக்கலாம்.

ஜெஸிக்காவாக நடித்தவர் சிறப்பு. மற்றவர்கள் உதவியிருக்கிறார்கள்.

நெட் பிளிக்சில் இருக்கிறது. தமிழ் டப்பிங்கில் இருக்கிறது. பாருங்கள்.

Taken (2008) 96 மணி நேரத்தில் மகளை மீட்கவேண்டும்!

நாயகன் அரசுக்காக உளவு வேலைப் பார்த்த சிஐஏ ஆள். வேலை வேலை என அலைந்து திரிந்ததில்… குடும்பத்தை கவனிக்காமல் விட்டதில்… துணைவியார் பிரிந்து வேறு ஒருவரை திருமணம் செய்துகொண்டுவிடுகிறார். இருவருக்கும் ஒரு மகள் இருக்கிறாள். துணைவியாருடன் இருக்கிறாள். இவர் தனித்து வாழ்கிறார்.

தன் சக வயது தோழியுடன் மகள் ஐரோப்பா சென்று ஊர் சுற்றிப்பார்க்க ஆசைப்படுகிறாள். அம்மா உடன்படுகிறார். பதினெட்டு வயது முடியவில்லை என்பதால், அப்பாவின் அனுமதியும் சட்டப்பூர்வமாகவே தேவைப்படுகிறது. ஊரு கெட்டுப்போய் இருக்கும் பொழுது, தன் மகளை உரிய பாதுகாப்பு இல்லாமல் அனுப்ப மறுக்கிறார். அம்மாவும், பெண்ணும் கோவித்துக்கொள்கிறார்கள். பிறகு இவர் அனுமதி தருகிறார்.

நாயகன் பயந்தபடியே ஊருக்கு போய் சேர்ந்தவுடனே ஆபத்து தொற்றிக்கொள்கிறது. விபச்சாரத்திற்காக பெண்களை கடத்தும் ஒரு கும்பல் இருவரையும் தூக்கிக்கொண்டு போகிறது. 96 மணி நேரத்திற்குள் மீட்டாகவேண்டும். இல்லையெனில்.. அதற்கு பிறகு மீட்பதெல்லாம் சாத்தியமேயில்லை.

தனக்கு உறவு என்று இருக்கும் தன் பிரியத்துக்குரிய ஒரே மகளை மீட்டாரா இல்லையா என்பதை பரபரவென ஆக்சன் காட்சிகளோடு சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

*****

நேற்று விஜய் சேதுபதி, இயக்குநர் மணிகண்டன் இருவருடைய பேட்டியைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கும் பொழுது, நல்ல படம் பாருங்கள் என மணிகண்டன் சொன்னார். பார்த்தேன். பிடித்திருந்தது என்றார் விஜே.

நேற்று தேடியதில் கிடைத்தது. இரவேப் பார்த்துவிட்டேன். மனிதர்களை கடத்தி உடல் உறுப்புகளை திருடுவது, விபச்சாரத்தில் ஈடுபடுத்துவது என உலகத்தில் தொடர்ந்து நடந்துகொண்டே இருக்கிறது. அதிகரித்துக்கொண்டும் இருக்கிறது. இது சம்பந்தமாக உலக அளவில் பல படங்களும், சில தமிழ் படங்களும் வெளிவந்திருக்கின்றன.

இந்தப் படம் ஒரு அப்பாவின் பாசம், பெண்ணை மீட்பதற்கான போராட்டம் என்பதை சரியாக இணைத்திருக்கிறார்கள். இந்தப் படத்தின் வெற்றிக்குப் பிறகு இரண்டு பாகங்கள் தொடர்ந்து எடுத்திருக்கிறார்கள். எப்படியிருக்கிறது என பார்த்தவர்கள் சொல்லுங்கள்.

நாயகனாக Liam Neeson இப்பொழுது எழுபது வயதை தொட்டுவிட்டார். XMen படத்தில் முக்கிய பாத்திரமாக வரும் Famke Janssen தான் துணைவியாராக வருகிறார். படத்தில் நடித்த அத்தனைப் பேரும் சிறப்பாக நடித்திருக்கிறார்கள்.

ஆக்சன் பிரியர்கள் பாருங்கள். பிடிக்கும்.

ஓடும் இரயிலில் ”குண்டு”!

”நல்லவேளை. ரயிலில் இருந்து இறங்கிய அந்த இளைஞர் மீசையை மழித்து தாடி வளர்க்கும் சாயபு அல்ல. ஒரு வேளை அவர் மட்டும் முஸ்லிமாக இருந்திருந்தால் பிரேக்கிங் நியூஸ் இல் வெடிகுண்டு புரளி பற்றி தமிழகம் பேசும்படி மாறிவிட்டிருக்கும்.”

****

திருவள்ளூரில் ஒரு முக்கிய வேலை இருந்தது. அம்பத்தூர் வரை பைக்கில் வந்து, ஸ்டாண்டில் வண்டியை போட்டுவிட்டு ரயில் நிலையத்தினுள் நுழைந்தேன். ஞாயிறு என்பதால் பெரிய அளவில் கூட்டமில்லை. உடனே ரயில் வந்தது. ஏறினேன்.

உடனே ஒரு சீட்டும் கிடைத்து, அமர்ந்தேன். எதிரே ஒரு சீட்டில் ஒரு இளைஞர் அமர்ந்திருந்தார். அவருக்கு அருகே ஒரு பெரிய கட்டைப்பை இருந்தது. அதில் முக்கால்வாசி ஏதோ பொருள் இருந்தது. (இந்த கட்டைப் பையை நன்றாக உற்றுப் பார்த்துக் கொள்ளுங்கள்.) ரயில் செல்லும் திசைப் பார்த்து அமர்வது என் வழக்கம். மாறி உட்கார்ந்துவிடலாம் என என்ற எண்ணத்தில் ”அந்த கட்டைப்பை உங்களுடையதா?” என்றேன். ”இல்லை” என்றார். கட்டைப்பையை எடுத்து கீழே வைத்துவிட்டு, உட்கார்ந்துவிடலாம். உட்கார்ந்த சில விநாடிகளில் என் பை என் இடம் என யாராவது உரிமை கோரினால்.. உட்கார்ந்திருந்த சீட்டும் போய்விடுமே!. என்ற யோசனையில் அப்படியே உட்கார்ந்துவிட்டேன்.

அந்த இளைஞர் அடுத்து வந்த ஸ்டேசனில் இறங்க.. உடனே நடுத்தர வயது கொண்ட கணவன், மனைவி இருவர் உடனே எதிரே இருந்த இருக்கைகளில் அமர்ந்தனர். இப்பொழுதும் அந்த கட்டைப்பை அங்கேயே இருந்தது. அவர்களுக்கு உட்கார கொஞ்சம் சிரமமாய் இருந்தது. என்னைப் பார்த்து “இது உங்கப் பையா?” என கேட்டார் கணவர். ”என்னுடையது இல்லை” என்றேன். என் அருகில் இருந்தவர்களும் அமைதியாக இருக்க… ”எழுந்து போன இளைஞர் மறந்துவிட்டு போய்விட்டாரோ!” என சந்தேகம் எழுப்பினார். “அவரிடம் கேட்டுவிட்டேன். அவர் இல்லை என சொன்னார்” என்றேன்.

இதையெல்லாம் பக்கத்து சீட்டில் உட்கார்ந்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்த.. நடுத்தர வயது கொண்ட இராணுவத்தில் இருக்கிற அந்த மனுசன் “இங்குள்ள யாருக்குமே இந்தப் பையைப் பற்றி தெரியாதா?” என்றார் கொஞ்சம் சத்தமாய்! அதைச் சொல்லும் பொழுதே அவர் குரலில் சின்ன பதட்டம் இருந்தது. அங்கு உட்கார்ந்திருந்த யாருமே அந்தப் பையை உரிமை கொண்டாடவில்லை.

இன்னும் பதட்டமாகி “அதில் ஏதாவது டேஞ்சரா இருக்கப் போகுதுங்க!” என ஒரு பய குண்டைத் தூக்கிப்போட்டார். நம்மூரில் ஒரு கெட்டப் பழக்கம். பேய்க்கதை ஒன்று சொன்னால்… இன்னொருவர் ”இப்படித்தாங்க எங்கூர்ல!” என இன்னொரு டெரர் பேய்க்கதை ஒன்றை எடுத்துவிடுவார். அது போல அவர் சொன்னதும்… “ஆமாங்க! இப்பெல்லாம் ரயில்ல! கோயில்ல எல்லா இடத்துலயும் குண்டு வைக்கிறாங்க!” என பேசி பதட்டத்தை இன்னும் அதிகரித்தார் ஒரு நடுத்தர வயது பெண்மணி. இப்படி அடுத்தடுத்து ”அதைப்” பற்றி பேச ஆரம்பித்தனர்.

இந்த இராணுவத்தை சேர்ந்த மனுசன்.. இப்படி குண்டு என பேச்சைத் தொடங்கிவிட்டாரே தவிர…அதற்கு பிறகு ”அதை” என்னவென்று உறுதி செய்வதற்கோ அல்லது மக்களை காப்பாற்றவோ எதுவும் செய்யாமல்…அவர் கொண்டு வந்திருந்த அவர் பையை மடியில் எடுத்து வைத்துக்கொண்டு… இன்னும் பயத்தை ஏற்றிவிடும் தோரணையில் பேச ஆரம்பித்தார். இதென்னடா! வம்பா போச்சு! என அந்த கட்டைப்பையில் என்ன இருக்கிறது என பார்த்து சொல்லிவிடலாம் என துணிந்து நான் பையைத் தொட்டதும்… “சார்! சார்! யாருடைய பையுன்னே தெரியாம அதை எல்லாம் தொடாதீங்க. ரெம்ப டேஞ்சர் சார்” என்று என்னையும் பயமுறுத்தினார். எதிரில் அமர்ந்திருந்த கணவன், மனைவி இருவரில்… அந்த அம்மா அந்தப் பையை மேலோட்டமாக எட்டிப்பார்த்து… ”மேலே கொத்தமல்லி கட்டு மாதிரி தெரியுது!” என்றார். இந்த மனுசன் அந்தாளும் எதுவும் செய்யமாட்டேங்கிறான். நம்மையும் எதையும் செய்ய விடமாட்டேங்குறான்னு என கடுப்பு கடுப்பாய் வந்தது.

வெளியே செல்லும் கதவை ஒட்டி… சில இளைஞர்கள் நின்று கொண்டு பேசிக்கொண்டிருந்தனர். சிலர் காதில் ஹெட் போனுடன் நின்று செல்லை நோண்டிக்கொண்டிருந்தனர். ரயில் வேகமாக செல்வதால்… உட்கார்ந்திருந்த மக்கள் பேசும் எதுவும் அங்கு நின்றிருந்தவர்களுக்கு கேட்க வாய்ப்பில்லை. அந்த இராணுவ ஆள் சரியான பயந்தாங்கொள்ளியா இருந்துகொண்டு மத்தவங்களையும் தேவையில்லாமல் பயமுறுத்துறானே என அந்த ஆளை கொஞ்சம் முறைத்துக்கொண்டே… ”கொஞ்ச நேரம் ஏதும் பேசாம அமைதியா இருங்க! அங்கு நிற்பவர்களை கேட்டுப்பார்க்கிறேன்னு!” என எழுந்தேன். அங்கு இருந்தவர்களிடம் ஒவ்வொருவராக கட்டைப் பை உங்களுடையதா என கேட்டதில்.. வாசலை ஒட்டி தன் நண்பனிடம் ஜாலியாக பேசிக்கொண்டிருந்த ஒரு பையன்… ”அது என் பை தாண்ணா! அதை கீழே எடுத்து வைச்சுட்டு நீங்க உட்கார்ந்துக்கிங்க!” என்றான் கூலாக! “உள்ளே வந்து.. இது உன் பை தான் எல்லோர்கிட்டேயும் சொல்லு தம்பி!” என்றேன். எதற்காக சொல்கிறேன் என புரியாமல் உள்ளே வந்து என்னைப் பார்த்துக்கொண்டே அங்கு இருந்தவர்களிடம் ”இது என் பை தாங்க!” என்றான். இப்பொழுதும் அந்த இராணுவ ஆள் சற்றும் மனம் தளராமல்… “தம்பி! இவ்வளவு நேரம் உன் பையைப் பத்தித்தான் எல்லோரும் பேசிக்கொண்டு இருக்கிறோம்! உனக்கு எதுவுமே தெரியாதா!” என்றார் வாய் முழுவதும் பல்லாக!

அப்பாடா! இந்த ஆள் போட்ட பய குண்டிலிருந்து எப்படியோ தப்பிச்சுட்டோம். இனி நிம்மதியாய் பயணம் செய்யலாம் என… கையில் வைத்திருந்த புத்தகத்தை விட்ட இடத்திலிருந்து படிக்க ஆரம்பித்தேன். அதற்குப் பிறகு அந்த ஆள் இறங்கும் வரை வாயைத் திறக்கவேயில்லை!

நல்லவேளை. ரயிலில் இருந்து இறங்கிய அந்த இளைஞர் மீசையை மழித்து தாடி வளர்க்கும் சாயபு அல்ல. ஒரு வேளை அவர் மட்டும் முஸ்லிமாக இருந்திருந்தால் பிரேக்கிங் நியூஸ் இல் வெடிகுண்டு புரளி பற்றி தமிழகம் பேசும்படி மாறிவிட்டிருக்கும்.

புரளி, வதந்தி, கலவரம் என இவைகளையே திரும்ப திரும்ப செய்து மக்களை மோதவிட்டு, மனித உயிர்களை பலியிட்டு.. அதில் குளிர்காய்ந்து தான் இன்று ஆட்சியைப் பிடித்து ஆண்டு கொண்டிருக்கிறது காவி பயங்கரவாத கும்பல். ஆகையால் புரளி, வதந்தி, கலவரம் என எங்கு தொடங்கினாலும், அதை முளையிலேயே கிள்ளி எறிந்துவிடவேண்டும். அது ஒவ்வொருவருடைய கடமை.

தலைக்கவசமும் அபராதம் போடும் போலீசும்!

அரவக்குறிச்சிக்கு வருவது இதுவே முதல்முறை. மதியப் பொழுது வந்து இறங்கினேன். மாப்பிள்ளை அலுவல் ரீதியான பழக்கம். நாளை திருமணம். இன்று வரவேற்பு. மாப்பிள்ளை வீட்டார் ஏற்பாடு செய்து கொடுத்த அந்த ஹோட்டலில் தங்கினேன். மாலை இன்னும் சில நண்பர்கள் வந்தனர். பெல் அடித்ததும்… வழக்கத்தை விட அதிக கனமான மெத்தை அது. அதனால் எழும் பொழுது கையை உந்தி எழுந்தேன். எழுந்த வேகத்தில் கட்டிலின் இடதுபுறத்தில் இருந்த கட்டிலின் ஒருமுனையில் நச்சென மோதினேன். ரஜினி சொன்னது போல கொஞ்சம் தலைச்சுத்தித்தான் போனேன்.

நெற்றியைத் தொட்டுப் பார்த்த பொழுது… லேசாக ரத்தம் வந்தது. கதவை திறந்ததும்.. பார்த்தவர்கள் கொஞ்சம் பதட்டம் அடைந்தார்கள். ஊரில் உள்ள மருத்துவரிடம் பேசினேன். ”டிடி ஊசி போட்டுக்கொள்ளுங்கள். போதும்” என்றார். ஹோட்டலின் எதிரேயே ஒரு டாக்டரைப் பார்த்து போட்டுக்கொண்டேன். கிளம்பும் பொழுது, அந்த ஹோட்டலில் வரவேற்பரையில்… அடிப்பட்டது குறித்து என சொன்னதை ஏதோ அவர்களின் மகத்தான சேவையை பாராட்டுவது போல ரிசப்சனில் இருந்த இளைஞன் கேட்டுக்கொண்டான். இப்படி வருகிற கஸ்டமர்களை எல்லாம் அடிப்பட்டு சந்தோசமாக அனுப்புங்க! தொடர்ந்து இங்கேயே தங்குவார்கள் என்றேன். அதற்கும் அமைதியாய் இருந்தான்.

இரண்டு நாட்கள் கழித்து… அண்ணாநகர் கிழக்கில் ஒரு வேலை தொடர்பாக போனேன். நெற்றியில் இருந்த காயத்தின் வலி இன்னும் இருந்தது. ஹெல்மெட் போட்டால் இன்னும் அதிகமாய் வலித்தது. ஆகையால் ஹெல்மெட் போடவில்லை. ஹெல்மெட் போடாமலேயே வீடு வந்து சேர்ந்துவிட்டேன்.

இரண்டு நாட்கள் கழித்து… ஒரு குறுஞ்செய்தி வந்தது. இரண்டு நாட்கள் முன்பு ஹெல்மெட் அணியாமல் சிக்னலில் காத்திருந்ததால்… அதற்கு தண்டனையாக ரூ. 100 என அபராதம் போலீசு போட்டிருந்தார்கள். அதற்கு சாட்சியாக என்னை பின்பக்கம் புகைப்படம் எடுத்து ஆதாரமாய் இணைத்திருந்தார்கள். புகைப்படத்தில் தெளிவாகவும், ஸ்டைலாகவும் இருந்தேன். தமிழ்நாட்டிலேயே முதன்முறையாக இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு சென்னையில், அண்ணாநகரில் இந்த வசதியை ஏற்படுத்தியிருக்கிறார்கள் என பிற்பாடு தெரிந்துகொண்டேன்.

இந்த விசயத்தில் என் தரப்பு நியாயத்தை சொல்வதாக இருந்தால்… சொல்வதற்கு ஒரு வாரம் கொடுத்தார்கள். நெற்றிக்காயம், அதனால் ஹெல்மெட் போடவில்லை என அவர்களிடம் போய் சொல்வதற்கெல்லாம் எனக்கு நேரமுமில்லை. பொறுமையும் இல்லை. பணத்தை கட்டிவிடலாம் என அமைதியாய் இருந்துவிட்டேன்.

போலீசு சொன்னது போல, சரியாக ஒரு வாரம் கழித்து ஒரு சலானை போட்டு எனக்கு அனுப்பியிருந்தார்கள். (உங்களுக்கு ஆயிரத்தெட்டு பிரச்சனை இருக்கலாம்.) ஆனால் எங்களுக்கு ரூ. 1000 உடனே செலுத்தவும் என உத்தரவிட்டிருந்தது. அதிர்ச்சியாக இருந்தது. கண்ணாடியை துடைத்துக்கொண்டு திரும்பவும் பார்த்தேன். ரூ.1000 தான் உறுதி.

நான் சிக்னலை கடந்தது அக்டோபர் 19. அக்டோபர் 28 லிருந்து தான் ஒன்றிய அரசு மக்கள் மீது மிகுந்த அக்கறை கொண்டு. ரூ. 100 என இருந்த தண்டத்தொகையை ரூ. 1000 என கடுமையாக உயர்த்தியிருந்தார்கள். எல்லா ஊடகங்களிலும் செய்திகள் வந்தது. ரூ. 100 என்று இருந்த தண்டத்தொகை ரூ. 1000 என மாறுவது எவ்வளவு பெரிய வரப்பிரசாதம். அரசுக்கு மட்டுமில்லை. லஞ்சம் வாங்கும் அதிகாரிகளுக்குத்தான். புதிய உத்தரவு கொடுத்த சொல்ல முடியாத உற்சாகத்தில் தான் எனக்கும் ரூ. 100க்கு பதிலாக ரூ. 1000 என பில்லைப் போட்டு அனுப்பியிருக்கிறார்கள். ஏதும் முன் தேதியிட்டு சட்டத்தை திருத்தியிருப்பார்களோ என நானும் தமிழ், ஆங்கிலம் என நாலைந்து செய்தித்தாள்களை திரும்ப, திரும்ப படித்தேன். அப்படி ஏதும் இல்லை.

நமக்கு தெரிந்த ஒரு வழக்குரைஞரிடம் இது சம்பந்தமாக ஆலோசனை கேட்டேன். ”ப்ரீயா விடுங்க! பார்த்துக்கலாம்!” என ஆறுதல் சொன்னார். நாளை எங்கேயாவது அவசரமாக போய்க்கொண்டிருக்கும் பொழுது, வண்டியை நிறுத்தி ரூ. 1000 யை எடுத்து வை! ரூ. 1000 கூட இல்லைன்னா உனக்கு எதற்கு வண்டி. வண்டியை நிறுத்திவிட்டு கிளம்புன்னு சொன்னா என்ன செய்றது! என குழம்பினேன்.

முதலில் வந்த செய்தியையும், சலானை அனுப்பி வைத்த மின்னஞ்சலையும் திரும்பவும் படித்தேன். அதில் அவர்களுக்கான மின்னஞ்சல் ஒன்று இருந்தது. நடந்ததை எழுதி.. நான் ரூ. 100 கட்ட தயாராக இருக்கிறேன். எனக்கு சலானைத் திருத்தி அனுப்புங்கள் என ஒரு நமக்கு தெரிந்த ஒரு இங்கிலீசில் ஒரு கடிதம் எழுதினேன். உள்ளுக்குள் வண்டி வண்டியாக திட்ட்டினாலும்.. கடிதத்தின் கடைசியில் ”உங்கள் உண்மையுள்ள” என அடக்கமாய் முடித்திருந்தேன்.

அடுத்த பத்து நாளில் எனக்கு ஒரு பதிலை பொறுப்பாக அனுப்பியிருந்தார்கள். அதில் ”டியர் சார், மாலை வணக்கம். அரசு ஆணைப்படி (G.O. (MS) No. 758 (6) படி ரூ. 1000 என தண்டத்தொகையை உயர்த்தியிருக்கிறது. எங்களுடைய உயர் அதிகாரி தில்லியில் உள்ள NIC (Delhi) அலுவலகத்திற்கு கடிதம் எழுதியிருக்கிறார். கொஞ்ச நாட்கள் காத்திருங்கள்” என செய்தி இருந்தது.

போலீசு கடிதம் அனுப்பி வெற்றிகரமாக 100 நாட்கள் கடந்துவிட்டன. ஏதும் பதில் இல்லை. இதற்கிடையில்.. அம்பத்தூர் எஸ்டேட் உள்ள பைபாஸை ஒட்டி ஒரு அதிகாரி வண்டிகளை சோதனை செய்துகொண்டிருந்தார். வண்டியை ஓரங்கட்டி அவரிடம் போய் என் சோகக்கதையை கொஞ்சம் சோகமாக முகத்தை வைத்துக்கொண்டு சொன்னேன். இதை எப்படி சரி செய்வது என கேட்டேன். அவர் ”அண்ணாநகர் ரவுண்டானா அருகில் டிராபிக் போலீஸ் அலுவலகம் இருக்கிறது. அங்கு போய் கேளுங்கள்” என்றார்.

ஒரு வாரம் கழித்து.. அண்ணா நகர் ரவுண்டானா வரை ஒரு வேலையாக போயிருந்தேன். ரூ. 1000 நினைவுக்கு வந்தது. அங்கு இருந்த அதிகாரியிடம் மீண்டும் முதலில் இருந்து சுருக்கமாய் விளக்கினேன். ”இங்கிருந்து எழுதிய கடிதத்திற்கு, அவர்கள் மதிப்பளித்து… திருத்தி அனுப்பினால் தான் கட்டமுடியும். அதுவரை காத்திருங்கள்” என்றார். ”திடீரென இடையில் எங்கேனும் நிறுத்தி, பணத்தைக் கட்ட சொன்னால்.. என்ன செய்வது சார்?” என்றேன். ”இப்பொழுது விதி மீறுபவர்களுக்கு அபராதம் போடுகிறோம். அபராதம் வெயிட்டாக இருப்பதால்.. உடனே கட்டச் சொல்லி கட்டாயப்படுத்துவதில்லை. அப்போதைக்கு பணம் இல்லையென்றால்… பிறகு கட்டுங்கள் என அனுப்பிவிடுகிறோம். ஆனால் இப்படி ஒவ்வொருமுறையும் சொல்லித் தப்பிக்க முடியாது” என்றார் கறாராய்.

தமிழக அரசே ஒன்றிய அரசுக்கு பல கடிதங்களை எழுதிக்கொண்டிருக்கிறது. அதற்கே அவர்கள் பதில் தர மறுக்கிறார்கள். தமிழ்நாட்டில் இருந்து எந்த கடிதம் வந்தாலும் பதில் கிடையாது என முடிவில் இருந்தால் என்ன செய்வது? ஒரே ஆயாசமாய் இருக்கிறது.

இன்றைக்கு ஒரு பத்திரிக்கையாளர் தன் மோசமான அனுபவத்தை முகநூலில் பகிர்ந்துள்ளார். தன்னை போக்குவரத்து நேற்று போலீசு தடுத்து நிறுத்தியதாகவும்… எப்பொழுதோ அவர் பெயரில் ஒரு அபராதத்தை போட்டு கிடப்பில் வைத்திருந்ததாகவும், கட்டிவிட்டு போனால் தான் உண்டு என அடம்பிடித்ததாகவும், காரணம் தெரியாமல் ஒரு ரூபாய் கூட கட்டமாட்டேன் என இவரும் அடம்பிடித்திருக்கிறார். ஒருவழியாக தேடி, பழைய புகைப்படத்தை அந்த போலீசுகாரர் காட்டியிருக்கிறார். அந்தப் புகைப்படத்தை ஆராய்ந்தால், பத்திரிக்கையாளர் ஹெல்மெட் அணிந்திருக்கிறார். மற்ற விதிமுறைகளையும் பொறுப்பாக கடைப்பிடித்திருக்கிறார். எப்படி இவ்வளவு பொறுப்பாக இருக்கலாம் என அபராதத்தையும் போட்டு வைத்திருக்கிறார்கள். இப்படி எத்தனை மக்களிடம் அபராதம் என்ற பெயரில் கல்லாக் கட்டினார்களோ!

தினமும் ஆங்காங்கே வண்டி சோதனைகள் நடைபெற்றுக்கொண்டிருக்கின்றன. தலையில் ஹெல்மெட் இருப்பதால், பெரும்பாலும் நிறுத்துவதில்லை. என்றைக்கு நிறுத்துவார்கள்? நடந்த பிளாஷ்பேக்கை எல்லாம் சொல்லலாம் தான். ஆனால் அவர்கள அதைக் கேட்கிற மனநிலையில் இருப்பார்களா? பொதுவாக மக்கள் பேசும் எதையும் கேட்கிற மனநிலையில் இருப்பதில்லை என்பது தான் போலீசின் இயல்பாக இருக்கிறது. போலீசுன்னா அப்படித்தான் என்கிறீர்களா!

83 (2021) இந்தியா உலகப்கோப்பையை முதன் முதலில் வென்ற கதை

இந்தியா அதுவரை கிரிக்கெட்டில் உலக கோப்பை அரையிறுதி போட்டியை கூட தொட்டதில்லை. முதன்முறையாக உலக கோப்பையை 1983ல் வென்றது. அந்த மேஜிக் எப்படி நடந்தது என்பதைத் தான் படத்தில் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

லண்டனை நோக்கி உலக கோப்பைக்காக விளையாடுவதற்காக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட குழு கிளம்புகிறது. அந்த குழுவின் நிர்வாகிக்கே அரையிறுதிக்கு முன்பே கிளம்பிவிடுவோம் என ”நம்பிக்கையுடன்” முடிவு செய்து மொத்த குழுவிற்கும் விமான டிக்கெட் எல்லாம் புக் செய்துவிடுகிறார். இது தான் அன்றைய மனநிலை.

ஆனால்… வெற்றியும் தோல்வியுமாக மெல்ல மெல்ல முன்னேறி அரையிறுதிக்கு முன்னேறி… பிறகு இறுதி போட்டியிலும் போராடி வென்று உலக கோப்பை வெல்வது வரைக்குமான போராட்டக் கதையை உற்சாகமாக சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

நாற்பது ஆண்டுகளுக்கு முன்பான ஒரு நிகழ்வை மீண்டும் நிகழ்த்தி காட்டுவது என்பது பெரிய சவால் தான். அதே விளையாடுபவர்களைப் போலவே தோற்றம் உள்ளவர்களை தேடி, அதுவும் அவர்களுக்கு கிரிக்கெட் ஆட தெரிந்திருக்கவேண்டும். மேலும் அந்த சம்பந்தப்பட்டவரின் ஸ்டைலில் ஆடவேண்டும். தேர்ந்தெடுத்து, பயிற்சி தந்து… அதை அருமையாக நிகழ்த்தியும் காட்டி வெற்றி பெற்றிருக்கிறார்கள்.

கபில்தேவ் இந்த தொடரில் ஒரு விளையாட்டில் எல்லா விக்கெட்டுகளும் சட சடவென சரிய… ஒன்றை ஆளாய் நின்று 175 ரன்கள் அடித்து துவைத்திருப்பார். இது ஒரு உலக சாதனை. இந்த விளையாட்டை அப்பொழுது பிபிசி வேலை நிறுத்தத்தில் ஈடுபட்டிருந்ததால் பதிவு செய்யவில்லை என்கிறார்கள். அதை பார்க்க வாய்ப்பில்லாதவர்களுக்கு இப்படம் மீண்டும் அந்த உற்சாகத்தை கொடுத்திருக்கிறது.

கபில் மொத்த குழுவையும் உற்சாகப்படுத்தி அழைத்து செல்லும் கேப்டனாக இருக்கிறார். அவருடைய ஓட்டை இங்கிலீஷை குழுவில் உள்ளவர்களே கேலி செய்கிறார்கள். ஆனால் உறுதியுடன் இருந்து அழைத்து செல்கிறார்.

நேரடியாக போட்டி, வெற்றி தோல்வி என இல்லாமல்… விளையாடுபவர்களின் உணர்ச்சிகள், குடும்ப உறுப்பினர்களின் மனநிலைகள், இந்திய ரசிகர்களின் உணர்ச்சிகள் என பல்வேறு அம்சங்களையும் சரியாக இணைத்திருக்கிறரர்கள்.

ஒரு வகையில் பார்த்தால்.. இந்த உலக கோப்பையில் வென்றதிலிருந்து தான்..

கிரிக்கெட் இந்தியாவில் பிரபலமாயிருக்கும் என நினைக்கிறேன். லண்டனில் தன்னுடைய ஆடையை லாண்ட்ரியில் போடப்போவதாக சொல்ல…குழுவில் இன்னொருவர் ”உனக்கு தினசரி கொடுக்கிற மொத்த பேட்டாவும் இதுக்கே காலியாகிவிடும்” என்பார். இந்தியாவில் குறிப்பிட்ட பகுதியில் மத ரீதியான வன்முறை நடக்கும் பொழுது.. பிரதமராக இருந்த இந்திரா “இந்த கிரிக்கெட் போட்டியை எல்லா கிராமங்களிலும் ஒளிபரப்புவதற்கு ஏற்பாடு செய்யுங்கள்” என்பார். அது பலனைத் தருவதாகவும் படத்தில் காட்டியிருப்பார்கள். கிரிக்கெட்டில் அரசியலை கலந்ததும்.. இப்பொழுது பல நூறு கோடிகள் கிரிக்கெட்டில் விளையாடுவதும் 80களிலேயே துவங்கிவிட்டது என புரிந்துகொள்ளலாம்.

இந்தப் படத்தை எப்பொழுதே நண்பரிடம் வாங்கி வைத்திருந்தேன். ஆனால் இப்பொழுது தான் பார்த்தேன். நமக்கு விளையாட்டில் அத்தனை ஆர்வம் இருந்ததில்லை. அதுவும் கிரிக்கெட்டுக்கு கொடுக்கிற முக்கியத்துவம் மற்ற விளையாட்டுக்களுக்கு கொடுக்காததாலேயே கிரிக்கெட் மீது செம கடுப்பு வேறு இருக்கிறது. இந்தப் படத்தை படம் வந்திருந்த பொழுது கிரிக்கெட் விரும்பிகளுடன் பார்த்திருக்கவேண்டும். மிஸ் பண்ணிவிட்டோம் என உணர்ந்தேன்.

மற்றபடி… படத்தில் நடித்த ரன்வீர் சிங் கபிலாகவும், தீபிகா கபிலின் துணைவியாராகவும், ஜீவா ஸ்ரீகாந்தாகவும் என பலரும் நடித்திருக்கிறார்கள். எல்லோரும் சிறப்பாக செய்திருக்கிறார்கள்.

ஒரு இடத்தில்… விளையாடும் இடம் இலண்டன். இந்தியாவை ஆதிக்கம் செய்தவர்கள் என்பதால் இந்தியாவைச் சார்ந்தவர்களை குறைவாகவே நடத்துகிறார்கள். பத்திரிக்கையிலும் எழுதுகிறார்கள். அதற்காக ஒரு இடத்தில்… கிருஷ்ணமாச்சாரி ஸ்ரீகாந்த் “நாம் என்ன கோட்டாவிலா வந்திருக்கிறோம்” என சீற்றம் கொள்வார். இத்தனை வருடங்களாக கோட்டாவை கடுமையாக எதிர்த்தவர்கள் இப்பொழுது குறுக்கு வழியில் 10% கோட்டாவை அடைந்திருக்கிறார்கள்.

தமிழ் டப்பிங்கில் தான் பார்த்தேன். ஏனோ தானோ என செய்யாமல், நல்ல உழைப்பு கொடுத்திருக்கிறார்கள். ஒரு சில இடங்கள் மட்டும் சொதப்பல். இந்திய குழுவில் பந்து வீசுபவர் சிறப்பாக பந்து போடுவார். இதை இந்தியாவில் இருந்து பார்க்கும் அவருடைய அப்பாவிற்கு பத்து வயசு குறைந்திருக்கும் என சப் டைட்டிலில் வரும். ஆனால், தமிழ் வசனத்தில் பத்து வயது கூடியிருக்கும் என பேசுவார்கள். சரி ஒரு முறை என்றால் பரவாயில்லை. இறுதி ஆட்டத்திலும் அதே தப்பை மீண்டும் செய்திருப்பார்கள். இன்னொரு இடத்தில், ஒரு ஓவரில் நான்கு போர் (Four) என சப் டைட்டில் வரும். தமிழ் வசனத்தில் ”ஒரு ஓவரில் நான்கு சிக்ஸ்” என்பார்கள்.

ஹாட் ஸ்டாரிலும், நெட் பிளிக்சிலும் இருப்பதாக இணையம் சொல்கிறது. கிரிக்கெட் விளையாட்டு தெரியாதவர்களும் ரசிக்கும்படி எடுத்திருக்கிறார்கள். பாருங்கள்.

ரன் பேபி ரன் (2023)

நாயகன் வங்கியில் அதிகாரியாக இருக்கிறார். திருமணம் நிச்சயமாகியிருக்கிறது. ஒரு மருத்துவ கல்லூரியில் மாணவி ஒருவர் மாடியிலிருந்து கீழே விழுந்து சாகிறார். சில நாட்கள் கழித்து… சில அடியாட்களிடமிருந்து உயிருக்கு தப்பி மருத்துவ கல்லூரி மாணவி ஒருத்தி நாயகனின் காரில் வந்து ஒளிந்துகொள்கிறார். அந்த பெண்ணால் தனக்கு எந்த பிரச்சனையும் வந்துவிடகூடாது என பயப்படுகிறார்.

இருப்பினும் அந்த பெண் கெஞ்சி கேட்டதற்கிணங்க, அன்றிரவு தன் அபார்ட்மெண்ட் வீட்டில் தங்க அனுமதிக்கிறார். காலையில் கொலை செய்யப்பட்டு கிடக்கிறார். பழி நம் மீது வந்துவிடும் என அஞ்சி… உடலை அப்புறப்படுத்த நினைக்கிறார். அது அடுத்தடுத்து சிக்கல்களை உருவாக்குகிறது.

அந்த பெண் யார்? ஏன் கொலை செய்யவேண்டும்? அதற்கு பின்னால் உள்ளவர்கள் என்பதை திரில்லராக சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

****

Spoiler Alert

மருத்துவ கல்லூரி சீட் என்பது சமூகத்தில் பெரிய விசயம். எவன் செத்தாலும் பரவாயில்லை. என் பிள்ளைக்கு சீட் வேணும் நினைக்கிறவர்கள் எவ்வளவு வேண்டுமென்றாலும் தர தயாராக இருக்கிறார்கள். இந்திய அளவில் அவ்வப்பொழுது மருத்துவ கல்லூரி மாணவர்கள் மர்மமாக சாவதும், பிறகு அதை கண்டுபிடிக்காமல்… ஊத்தி மூடுவதும் நடந்துகொண்டு தான் இருக்கிறது. கல்வி என்பது வியாபாரமாகி விட்ட பிறகு … இப்படிப்பட்ட சிக்கல்கள் உருவாகிக்கொண்டு தான் போகும்.

இதன் பின்னணியை எடுத்துக்கொண்டு படத்தின் கதையை எடுத்திருக்கிறார்கள். இதில் இறுதிவரை சஸ்பென்ஸோடு எடுத்து சென்றது சிறப்பு. ஆனால், நான் மேலே சொன்ன செய்தியை செய்தியாக சொல்லி்விட்டு முடித்துவிட்டார்கள். அழுத்தமில்லாமல் சொன்னது பெரிய மைனஸ்.

நாயகனாக பாலாஜி. இந்தமுறை சிரிப்பு காட்டாமல் பயந்து நடித்திருக்கிறார். ஐஸ்வர்யா சில நிமிடங்கள் மட்டும் வந்தாலும் நினைவில் நிற்கிறார். மற்றவர்களும் வந்து போகிறார்கள்.

ஆங்கிலப் படங்களில் சர்வதேச அளவில் எதிரியாக ரசியாவை காட்டுவார்கள். அது போல தமிழ் படங்களில் சிறுபான்மையினரை வில்லனாக காட்டும் போக்கு தொடர்கிறது. தவிர்க்கவேண்டும். ஜியென் கிருஷ்ணகுமார் மலையாளத்திலிருந்து வந்து இயக்கியிருக்கிறார். படத்தின் ஓட்டத்திற்கு இசையும், ஒளிப்பதிவும் நன்றாக உதவியிருக்கிறது.

Wakanda forever (2022) மார்வல் சாகசப் படம்

வகாண்டாவின் அரசன் உடல்நிலை சரியில்லாமல் இறக்கிறான். வகாண்டாவிற்கு பெரிய இழப்பு. வகாண்டாவில் உள்ள சக்தி மிகுந்த வைப்பரேனியம் உலக வல்லரசு நாடுகளின் கண்களை உறுத்திக்கொண்டே இருக்கிறது. பொதுச்சபையிலும் கேட்கிறார்கள். குறுக்குவழிகளிலும் அடைய முயல்கிறார்கள்.

”வைப்பரேனியத்தை பெற்றுக்கொள்வதற்கான தகுதியை உலகநாடுகளில் யாரும் அடைந்துவிடவில்லை. வகாண்டா அரசன் இறந்துவிட்டான் என குறைவாக நினைக்காதீர்கள். நாங்கள் இருக்கிறோம்” என அரசனின் அம்மா எச்சரிக்கிறார்.

இதற்கிடையில்… கடலுக்குள் வாழும் ஒரு குழு மக்கள் அறிவியலை வெறுப்பவர்கள். விஞ்ஞானி இருந்தால் தானே விஞ்ஞானம் வளரும் என்ற சிந்தனையில் அமெரிக்காவில் இருக்கும் ஒரு இளம் பெண் விஞ்ஞானியை கொலை செய்ய போகிறார்கள். அங்கு வகாண்டாவின் இளவரசி வந்து தடுக்கிறாள். கடல் வாழ் அரசனோடு பேச்சு வார்த்தையில் ஈடுபடுகிறாள். அந்த பெண் விஞ்ஞானியை கொலை செய்வதில் உறுதியாய் இருக்கிறான். அதை வகாண்டா தடுத்தால்… வகாண்டாவையும் தாக்குவேன் என்கிறான். அதற்கு ஏற்றார் போல் அவர்கள் வலுவோடு இருக்கிறார்கள். இந்த கடல்வாழ் குழு செய்வதை எல்லாம்… வகாண்டா தான் செய்கிறது என பிற நாடுகள் தப்பாகவும் நினைக்கிறார்கள்.

வைப்பரேனியத்தை அடைய உலக வல்லரசு நாடுகள் ஒரு பக்கம். மல்லுக்கு நிற்கும் கடல்வாழ் அரசன் ஒருபக்கம். வகாண்டா சமாளித்ததா? என முதல் பாதியில் நிறைய பேசியும், இரண்டாம் பகுதியில் சண்டைப் போட்டும் சொல்லியிருக்கிறார்கள்.

***

மார்வல் படங்களில் இதுவும் ஒன்று. சமீபத்திய வெளியான மார்வல் படங்களில் இந்தப் படம் தேறியது என்பேன். சொதப்பவில்லை. VFX நன்றாக செய்திருக்கிறார்கள்.

வகாண்டாவின் அரசனாக நடித்த Chadwick Boseman 2020ல் புற்றுநோய் வந்து 43 வயதில் இறந்துபோனார். இந்தப் படம் அவருக்கு அஞ்சலி செலுத்தும் விதத்தில் தான் எடுத்திருக்கிறார்கள்.

மார்வல் எடுக்கும் கதைகள் ஏற்கனவே காமிக்ஸாக வந்தது. அதைத் தான் படங்களாக எடுத்துக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என புரிந்துகொண்டிருக்கிறேன். நம்மூர் சீரியல் போல நடப்பு விசயங்களை இப்பொழுதுள்ள ஆட்கள் அப்டேட் செய்து வெளியிடுவார்களா? மார்வல் பிரியர்கள் யாராவது சொன்னால் நல்லது.

இந்தப் படம் மார்வல் பிரியர்களை ஈர்க்கும். மார்வல் படங்களை தொடர்ந்து பார்க்காதவர்களுக்கு ஈர்க்குமா என தெரியவில்லை.

Dada - அப்பா

நாயகன், நாயகி கல்லூரி படிக்கும் பொழுதே இருவரும் ”ஆழமாக காதலிக்க”, நாயகி கர்ப்பமாகிறாள். இது பொருத்தமில்லாத நேரம் என சொல்லி கலைக்க சொல்கிறான். அவள் பிடிவாதமாக மறுக்கிறாள். இரு வீட்டாரும் கைவிட்டுவிட… வேறு வழியில்லாமல் பல்வேறு சிரமங்களுடன் தனியாக வாழ ஆரம்பிக்கிறார்கள்.

வாழ்வில் இருவரையும் அன்பு இணைப்பதுபோல… பொருளாதார பிரச்சனைகள் சின்ன சின்ன சண்டைகளும் எழுந்துகொண்டே இருக்கின்றன. பிரசவ காலத்தில் ஒரு சண்டை வெடிக்க… அவர்களின் வாழ்வில் பெரிய சிக்கலாகிறது. இவன் கையில் குழந்தை. அவள் தன் பெற்றோருடன் எங்கோயோ போய்விடுகிறாள்.

பிறகு இணைந்தார்களா என்பதை உணர்வுப்பூர்வமாகவும், சுவாரசியமாகவும் முடித்திருக்கிறார்கள்.

***

நமக்கு நன்றாக பழகிய கதை தான். அதை அழுது வடியாமல்… கிரிஞ்சாக இல்லாமல் நிதானமாக கொடுத்தது தான் படத்தின் வெற்றி.

இருவரும் கல்லூரி மாணவர்களாக இருந்தாலும்.. விட்டேத்தியாக காண்பிக்கவில்லை. அது பாசிட்டிவ்வானது. அவர்களுக்குள் வரும் சண்டைகளும் இயல்பானவை தான். குடும்பங்கள் கொஞ்சம் ஆதரவாக இருந்திருந்தால்… பிரிவைத் தவிர்த்திருப்பார்கள். சில வேலைகளில் குடும்பமே பிரிவிற்கும் தூண்டும்.

எழுத்தாளர் ஆதவன்."திருமணத்திற்கு பிறகு கணவன் தன் பழக்க வழக்கத்திற்கு ஏற்ப தன் துணைவியாரையும், துணைவியார் தன் பழக்க வழக்கத்திற்கு ஏற்ப தன் கணவனை மாற்ற முயல்வார். ஓராண்டு/இரண்டு ஆண்டிற்கு பிறகு… இவர் மாறமாட்டார். பொறுத்துக்கொண்டு போவது புத்திசாலித்தனம் என இருவருமே புரிந்துகொள்வார்கள் " என்பார் இந்த காலம் வரை தாக்குப்பிடிக்கவேண்டும். பிரிந்துவிட்டால் ஒன்றும் செய்யமுடியாது.

படம் வேக வேகமாக நகராமல், ஒரே சத்தமாக இல்லாமல்… நிதானமாக சென்றது நன்றாக இருந்தது. நாயகன் கவின், நாயகி அபர்ணா, அந்த குட்டிப்பையன், சில நிமிடங்கள் வந்து செல்லும் பாத்திரங்கள் கூட நினைவில் நின்றது அருமை.

படத்தின் இறுதி காட்சியைப் பார்த்த பொழுது… மிஷ்கினின் நந்தாலாலா படத்தில் எழுத்துப் போடும் பொழுது… குழாங்கற்களுக்கு மேலே தெளிந்த நீர் ஓடும். அது அத்தனை அருமையான காட்சி. அந்த காட்சி நினைவுக்கு வந்தது.

இந்தப் படத்திற்காக உழைத்த அத்தனை தொழில்நுட்பம் சார்ந்தவர்களும் சிறப்பாக உழைத்திருக்கிறார்கள். இயக்குநர் கணேஷ் கே பாபுக்கு வாழ்த்துகள். அவர் தொடர்ந்து இது போல நல்ல படங்களை தரவேண்டும்.

2023 பட்ஜெட் : வழக்கம் போல கார்ப்பரேட்டுகளுக்கான பட்ஜெட் தான்!

நிதியமைச்சர் நிர்மலா சீதாராமன் இந்த ஆண்டுக்கான பட்ஜெட்டை வாசித்ததும், பெரும்பாலான பத்திரிக்கைகள் இது 2024 தேர்தலை ஒட்டி போடப்பட்டுள்ள பட்ஜெட் என தலைப்புச் செய்தியாக எழுதினார்கள். வாக்கு வங்கியை மனதில் கொண்டு தேர்தலுக்காக பெரும்பாலான மக்களின் நலனை ஒட்டி நிறைய திட்டங்களை அறிவித்துவிட்டார்களோ..? இவங்க அந்த அளவுக்கு நல்லவங்க இல்லையேஎன  ஒவ்வொரு திட்டத்தையும் உற்றுப் பார்த்தால்… நம் நம்பிக்கை பொய்த்துவிடவில்லை. வழக்கம் போல வாயிலேயே வடை சுட்டிருக்கிறார்கள்.  இதை ஏன் இந்த ஊடகங்கள் இவ்வளவு பெரிதுப்படுத்துகிறார்கள் என கேள்வி வந்தது. மோடி ஒரு பேட்டியில்… ”தங்களுடைய பலவீனம் என்ன? என பத்திரிக்கையாளர் கேட்கும் பொழுது.. “மீடியாவை கையாள்வதில் தேர்ச்சி இல்லை!” என பதில் சொன்னார்.   இப்பொழுது அந்த பலவீனத்தையும் மோடி களைந்துவிட்டார் என புரிந்துகொள்ள முடிகிறது.

2023 பட்ஜெட்டில் ஒரு ரூபாயில் – வருமானம் எவ்வளவு? செலவு எவ்வளவு?

நமது நாட்டின் வருமானத்தையும், செலவுகளையும் ஒரு ரூபாயில் கணக்கிடுவது பறவைப் பார்வையில் பட்ஜெட்டைப் புரிந்துகொள்வதற்கு உதவும்.

எந்தெந்த வகையில் வருவாய்  வருகிறது?

கடன்கள்                                 34

கார்ப்பரேட் வரி                      15

வருமான வரி                          15

சுங்கவரி                                  4

மத்திய கலால் வரி                  7        

ஜி.எஸ்.டி                                17

மூலதன வருவாய்                    2

வரிகள் அல்லாத வருவாய்      6

ஆக மொத்தம்                       100

எந்தெந்த வகையில் செலவுகள் செய்கிறோம்?

ஓய்வூதியம்                              4

இதர செலவுகள்                      8

மாநில வரி வருவாய்               18

நிதி ஆணைக்குழு                   9

வட்டி                                       20

மத்தி துறை திட்டம்                17

ராணுவம்                                 8
மானியம்                                 7

மத்திய நிதி உதவி பெறும்

திட்டங்கள்                              9

ஆக மொத்தம்                     100

ஒரு ரூபாய் செலவு செய்கிறோம். வருமானம் போதாமல் 34 பைசா கடன்கள் வாங்கி சமாளிக்கிறோம் என்பது எவ்வளவு பெரிய அபாயத்தில் இருக்கிறோம். இப்படி ஒரு குடும்பம் இருந்தால், நாம் என்ன சொல்வோம்? விரைவில் திவாலாகி தெருவுக்கு வந்துவிடும் என்று தானே!  ஏற்கனவே உலக அளவில் சில நாடுகள் திவாலை நோக்கி நகர்ந்துகொண்டிருக்கின்றன.  இதில் நாம் எத்தனை கவனத்துடன் செயல்படவேண்டும். ஆனால் அலட்சியத்துடன் செயல்படுகிறார்கள்.

2014ஆம் ஆண்டில் காங்கிரசு கூட்டணி ஆட்சியை விட்டு சென்ற பொழுது.. இந்தியாவின் மொத்த வெளிநாட்டு கடன் ரூ.54 லட்சத்து 90 ஆயிரத்து 763 கோடியாக இருந்தது. இப்படியும் சொல்லலாம். “சுதந்திரம் பெற்று” 67 ஆண்டுகளில் அவ்வளவு தான் கடன் இருந்தது. ஆனால், மோடி ஆட்சி செய்த எட்டு  ஆண்டுகளிலேயே செப்டம்பர் 2022 வரை ரூ. 147 லட்சம் கோடிகளாக உயர்த்தியுள்ளார்.  இடையில் ஒருமுறை மோடி தனது சிறந்த ஆளுமைத் திறனால்.. வெளிநாட்டு கடன்கள் அனைத்தையும் அடைத்து ஏறக்கட்டிவிட்டார் என சங்கிகள் வழக்கம் போல ஒரு வதந்தியை பரப்பினார்கள்.  பிறகு அப்படியெல்லாம் கடனை அடைக்கவில்லை. ஒரு மடங்காக இருந்த கடனை மூன்று மடங்காக பெருக்கி வைத்திருக்கிறார் என எதிர்க்கட்சியினரும், பத்திரிக்கைகளும் காறித்துப்பினர்.  மோடி கும்பல் வாங்கிக் குவித்த கடனுக்கு தான் ஒரு ரூபாயில் இருபது பைசா வட்டி மட்டுமே கட்டுகிறோம்.

மறைமுக வரிகள் உயர்வு; கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு நேரடி வரி குறைப்பு

ஒரு நாடு சிறந்த முறையில் நிர்வாகம் செய்கிறது என்றால்… பெரும்பாலான மக்களை பாதிக்கிற அரிசி, பருப்பு, பெட்ரோல், டீசல் என பெரும்பாலான பொருட்களின் மீதான மறைமுக வரியை குறைக்கவேண்டும். அப்பொழுது தான் விலைவாசி குறையும். அதே போல நேரடி வரியை அதிகப்படுத்தவேண்டும்.  இவர்கள் ஏற்கனவே கொடுத்துக்கொண்டிருந்த மானியங்களை வெட்டுவதன் மூலம் மறைமுக வரியை அதிகமாக்கி மக்கள் மீது சுமையை ஏற்றிக்கொண்டே போகிறார்கள்.  கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு வரியை குறைப்பதன் மூலம்  அவர்களை செல்லப்பிள்ளைகளாக நடத்துகிறார்கள்.

ஏழை மக்களுக்கான மான்யங்கள் வெகுவாக குறைப்பு

கல்வி, மருத்துவம், விவசாயம் என பெரும்பாலான மக்களுக்கு தரும் மானியங்களை படிப்படியாக குறைத்துக்கொண்டே வருகிறார்கள். கிராமப்புற ஏழை மக்களை உயிர்வாழ வைத்துக்கொண்டிருக்கிற மகாத்மா காந்தி தேசிய ஊரக வேலைவாய்ப்பு உறுதி அளிப்புத் திட்டத்திற்கு கடந்த ஆண்டு ரூ. 73,000 கோடி ஒதுக்கியிருந்தார்கள்.  இந்த ஆண்டு ரூ.60,000 கோடியாக குறைத்துவிட்டார்கள்.

பள்ளிகளில் குழந்தைகளுக்கு மதிய உணவு பி.எம்.போசன் திட்டத்திற்கு கடந்த ஆண்டு ரூ.12,800 கோடி ஒதுக்கினார்கள். ஆனால் இந்த ஆண்டு ரூ.11000 கோடி தான் ஒதுக்கியுள்ளார்கள். உணவு மானியங்களுக்காக கடந்த ஆண்டு ரூ. 2,87,194 கோடி ஒதுக்கியிருந்தார்கள். இந்த ஆண்டு ரூ. 1,97,350 கோடிகளாக குறைத்துள்ளார்கள்.

கடந்த ஆண்டு நாம் வைத்திருந்த ரூ. 100யும் இப்பொழுது நாம் வைத்திருக்கும் ரூ. 100ன் மதிப்பும் சமமில்லை. கடுமையான விலைவாசி உயர்வு,  டாலரின் மதிப்பு உயர்வு, இந்திய பணத்தின் வீழ்ச்சி என பணத்தின் மதிப்பு குறைந்துகொண்டே இருக்கிறது. இதைத் தான் பணவிக்கம் என்கிறோம். இதன் அடிப்படையில் முதல் ஆண்டு ரூ.100 ஒதுக்கினால், அடுத்த ஆண்டு ரூ. 110 என ஒதுக்கினால் தான் நியாயம்.  மோடி அரசு முதல் ஆண்டை விட, அடுத்த ஆண்டு மான்யங்களை குறைத்துக்கொண்டே போவது என்பது பெரும்பாலான மக்கள் மீது அக்கறை இல்லாமல் தான் இந்த பட்ஜெட் போட்டிருக்கிறார்கள்  என்பது உறுதியாகிறது.

ஆண்டுக்கு 2 கோடி வேலை வாய்ப்பு எங்கே?

நம் நாட்டில் வேலை வாய்ப்பின்மை பெருகி கொண்டே போகிறது. படித்தவர்களுக்கும் பொருத்தமான வேலையில்லை.  படிக்காதவர்களுக்கும் போதுமான  வேலையுமில்லை. நகர்ப்புறத்தில் 8% வேலையின்மை இருக்கிறது. ஊரகப் பகுதிகளில் 8.3%  வேலையின்மை இருக்கிறது என சிஎம்ஐ ஆய்வு சொல்கிறது. தேர்தலின் பொழுது மோடி ஆண்டுக்கு 2 கோடி வேலை வாய்ப்புகளை உருவாக்குவோம் என பந்தாவாக அறிவித்தார்.  அதுவும் மோடி அறிவித்த பொய்களில் ஒன்றாக காற்றில் கரைந்துவிட்டது. ஒன்றிய அரசு நிறுவனங்களிலேயே 10 லட்சம் காலியிடங்கள் இருப்பதாக நாடாளுமன்றத்தில் சமீபத்தில் அறிவித்தார்கள்.  ஆனால் நிரப்ப மறுக்கிறார்கள்.

புதிய வருமான வரித் திட்டம்

ஏற்கனவே தனிநபர் வருமான வரி செலுத்துவதில் இரண்டு விதமான திட்டங்கள் இருக்கின்றன. இப்பொழுது புதிய வருமான வரித் திட்டம் ஒன்றை  சாதனை அறிவிப்பு போல செய்திருக்கிறார்கள்.  சேமிப்புக்கோ, சில குறிப்பிட்ட செலவுகளுக்கோ கொடுக்கிற வரிச் சலுகைகள் இல்லாமல்… “சம்பாதி! அப்படியே மொத்தத்தையும் செலவழிச்சுக்கோ” என்கிற ரீதியில் இந்த திட்டத்தை கொண்டு வந்திருக்கிறார்கள்.

சேமிப்பை பொறுத்தவரையில்… மொத்தம் மூன்று வகைகள்.  1. தனிநபர் சேமிப்பு 2. நிறுவனங்களின் சேமிப்பு 3. பொதுத்துறை நிறுவனங்களின் சேமிப்பு.  இதில் நன்றாக இயங்குகிற பொதுத்துறை நிறுவனங்களை கூட வித்து வித்து தின்று செமித்து வருவதால், அதில் சேமிப்பு இல்லாமல் போய்விட்டது. சேமிப்பு இருந்தால் தானே மூலதனமாக உருமாறும்.  ஆனால், பணப்புழக்கத்தை அதிகமாக்க இந்தத் திட்டத்தை கொண்டு வந்ததாக அறிவிக்கிறார்கள்.   பணப்புழக்கத்தை அதிகப்படுத்துவதற்கு நேர்மறையாக எதையும் உருப்படியாக  இவர்களால் செய்யமுடியவில்லை.  மக்களின் பையில் கையை விட்டு எடுக்கிறார்கள். அவ்வளவு தான்.

மேலும் நமது நாட்டில் இன்றைய நிலவரப்படி 48 கோடிக்கும் மேலாக  பான் கார்டு வைத்திருக்கிறார்கள்.  இதில் தனிநபர் வருமான வரி செலுத்துவர்களின் எண்ணிக்கை என்பது நம் நாட்டில் மொத்தமே 1.4 கோடி தான். இதில் 5 லட்சம் வரை வரி செலுத்த தேவையில்லை. 5 லட்சம் முதல் 10 லட்சம் வரை சம்பாதிப்பவர்களின் எண்ணிக்கையே ஒரு கோடி பேர் இருக்கிறார்கள் என கடந்த ஆண்டு மோடியே புலம்பினார்.  நம் நாட்டில் மக்கள் தொகை 141 கோடி.   அதில் மிக மிக குறைந்த சதவிகித்தை தான் பெரிய சாதனை போல பேசுகிறார்கள்.

விவசாயிகளுக்கு 20 லட்சம் கடன் உதவி

ஒரு வருடம் கடுமையான பனியிலும் மழையிலும் வெயிலிலும் போராடிய விவசாய மக்களுக்கு நிறைய மான்யங்களை அறிவித்துவிட்டார்களா என பார்த்தால், அதிலும் ஒன்றுமேயில்லை.  விவசாயிகளுக்கான பிரதமர் கிஷான் நிதி ஒதுக்கீடு 68 ஆயிரம் கோடியில் இருந்து அறுபதாயிரம் கோடியாக குறைத்திருக்கிறார்கள்.  பெரிய சாதனையாக 20 லட்சம் கடன் உதவி என பெருமை பீத்துகிறார்கள். வங்கிகளை விவசாயிகளுக்கு கடனை கொடுக்க சொல்வதெல்லாம் ஒரு சாதனையில் வருமா? காலக்கொடுமை.

மதுரையில் எய்ம்ஸ் மருத்துவமனையின் நிலை

தமிழகத்தில் எய்ம்ஸ் மருத்துவமனை வேண்டும் என்ற நீண்ட கால கோரிக்கையின் விளைவாக கடந்த 2015 பிப்ரவரியில் அறிவிக்கப்பட்டது. மூன்றாண்டுகள் எந்த நகர்வுமின்றி கிடப்பில் போட்டனர். தொடர்ச்சியான நினைவூட்டலுக்கு பிறகு மருத்துவமனைக்கு 2018ல் மதுரை தோப்பூரில் இடம் தேர்வு செய்யப்பப்பட்டது. 2019ல் மோடி அடிக்கல் நாட்டினார்.  இன்னும் அடிப்படை கட்டுமானம் கூட எழுப்பப்படவில்லை! வெறும் செங்கல் சுற்றுச் சுவருடன் வெற்று மைதானம் பல் இளிக்கிறது!

மதுரையில் எய்ம்ஸ் அறிவிப்புக்கு பிறகு, அடுத்தடுத்தகட்டமாக அறிவிக்கப்பட்ட குஜராத், ஜார்க்கண்ட், தெலுங்கானா ஆகிய மாநிலங்களின் எய்ம்ஸ் கட்டுமானங்களும்  நிறைவடைந்து செயல்பாட்டிற்கே வந்து விட்டன. மதுரை எய்ம்ஸ் திட்டம் மட்டுமே கடந்த 4 ஆண்டுகளாக எந்த முன்னேற்றமும் இன்றி கிடப்பில் போடப்பட்டுள்ளது. இதனால், இந்தியாவின் அங்கமாக தமிழ்நாட்டை பாஜக அரசு கருதுகிறதா? இல்லையா? எனச் சந்தேகம் வலுக்கிறது.

பட்ஜெட் அறிவிப்புகளும், அதன் உண்மைத் தன்மைகளும்!

சமீபத்தில் புதிதாய் வேலைக்கு சேர்ந்திருந்த ஒரு இளைஞரிடம் பட்ஜெட் பற்றிப் பேசிக்கொண்டிருந்த பொழுது.. அவர் ஒரு கேள்வியை கேட்டார்.  “ஒவ்வொரு திட்டத்திற்கு இவ்வளவு, இவ்வளவு என பட்ஜெட் என அறிவிக்கிறார்கள். வருமானத்திலும், செலவுகளிலும் நடைமுறையில் நிறைய மாற்றங்களும் வரும்.  எவ்வளவு திட்டமிட்டோம். உண்மையில் எவ்வளவு வருமானம் வந்தது, எவ்வளவு செலவழித்தோம் என  கணக்கை வருட இறுதியில் அறிவிக்கவேண்டும் அல்லவா! அது தானே சரியான முறை!” என்றார். நியாயமான கேள்வி.

நம் தெருவில் உள்ள சின்ன கோவிலில் திருவிழாக்கென வீட்டுக்கு இவ்வளவு வரி என வசூலிப்பார்கள். செலவு செய்வார்கள். திருவிழா முடிந்த பிறகு,  ஒரு சிலேட்டில் இவ்வளவு வரி வசூலித்தோம்.  இவ்வளவு செலவு செய்தோம். கையிருப்பு இவ்வளவு அல்லது கடன் இவ்வளவு என நேர்மையாக எழுதிப்போடுவார்கள்.   அந்த எளிய நேர்மை இந்தியாவை ஆள்கிறவர்களுக்கு எப்பொழுதுமே இருந்ததேயில்லை. நாடாளுமன்றத்தில் யாராவது ஒரு குறிப்பாக ஒரு திட்டம் குறித்து கேள்வி கேட்டால் மட்டும், குறிப்பான பதிலை சொல்வார்கள். அவ்வளவு தான்.

இந்தியாவை சூறையாடும் கார்ப்பரேட் காவி கும்பல்

இப்படி பட்ஜெட்டில் எந்த திட்டத்தை எடுத்துக்கொண்டு விவாதித்தாலும், பெரும்பாலான மக்களுக்கு பாதகமாகவும், கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு பார்த்து பார்த்து கவனமாய் செய்கிற ஆட்களாக தான் மோடி கும்பல் ஆட்சி செய்கிறது.  அதானி அத்தனை அயோக்கியத்தனங்களும் செய்து தான் உலக பணக்காரர்கள் வரிசையில் இடம் பெற்றிருக்கிறார் என்பதும்,  இப்பொழுது அதானியின் ராஜ்யம் சரிந்து விழுவதையும் சங்கிகளால் பொறுக்க முடியவில்லை. ”நம்மாட்களில் ஒருவர் மேலே வருவது பிடிக்காமல் சதி செய்கிறார்கள்” என சங்கிகள் பொருமுகிறார்கள்.  திட்டித்தீர்க்கிறார்கள்.   கதறி அழுகிறார்கள். ”நம்மாட்கள்” என பெரும்பான்மை மக்களை சங்கிகள் எப்பொழுதும் கருதுவதில்லை. கார்ப்பரேட்டுகளுக்கு சேவை செய்யவே தாங்கள் பிறந்திருக்கிறோம் என்பதாக அவர்கள் சிந்தனை, செயல்களுமாக இருக்கிறது.

சமூக ஏற்றத்தாழ்வுகள் முன்பை விட அதிகரித்து இருக்கிறது. வாழ்வதற்கு அடிப்படையாக தேவைப்படும் அத்தனை பொருட்களின் கடுமையான விலைவாசி உயர்வால் பெரும்பாலான மக்கள் திகைத்துப் போயிருக்கிறார்கள். இந்த நாட்டில் சிறிய, நடுத்தர முதலாளிகள் கூட தொழில் செய்ய முடியாமல், திணறி வருகிறார்கள்.  கார்ப்பரேட்டுகளும், காவி கும்பல்களும் இந்தியாவை சூறையாடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள் என்பது ஒவ்வொரு பட்ஜெட்டிலும் பளிச்சென புரிந்துகொள்ள முடிகிறது.  இலங்கையை போல, பாகிஸ்தானை போல எல்லாம் கையை மீறி போவதற்குள் மக்கள் விழித்துக்கொள்ளவேண்டும்.