ஓ பேபி (2019)

கதை. 18 வயதில் திருமணம். 7 மாதம் வயிற்றில் குழந்தை இருக்கும்பொழுது கணவன் இறந்துவிட, தனித்து வாழ்ந்து வாழ்க்கையை பல்வேறு சோதனைகளுடன் எதிர்கொள்கிறாள்.

தற்போது 70 வயதில் தன் நண்பனுடன் ஒரு உணவகம் நடத்துகிறாள். மகன் ஒரு நல்ல வேலையில் இருக்கிறார். மருமகள், பேரன், பேத்தி என வாழ்ந்தாலும் கடந்த கால துயர வாழ்க்கை அவளிடம் ஒரு கடுகடுப்பை தந்துவிடுகிறது. அதனால் மருமகள் வருந்துகிறாள். மற்றவர்கள் பொறுத்துக் கொள்கிறார்கள்.

மருமகளுக்கு மாரடைப்பு வர, வீட்டை விட்டு வெளியேற வேண்டியதாகிவிடுகிறது. தனக்கு சோதனை மேல் சோதனை தரும் கடவுளை எப்போதும் போல சபிக்கிறாள்.

திடீரென 'கடவுளின் ஆசியால்' 23வயதுக்கு திரும்பி விடுகிறாள். தான் இழந்த வாழ்வை வாழ்வதற்கு ஒரு நல்ல வாய்ப்பு. ஏகப்பட்ட கலாட்டாக்களுக்கு பிறகு என்ன ஆனது என்பது முழுநீள கதை.

****

Miss Granny என்ற தென்கொரிய படத்தின் கதையை முறையாக அனுமதி வாங்கி, மாற்றும் பொழுது 'தெலுங்கு மசாலா எதையும் தூவவில்லை' என்பது ஒரு மிகப்பெரிய ஆறுதல். தமிழில் மொழிமாற்றம் செய்து வெளியிட்டிருக்கிறார்கள்.

70 வயது பாட்டி லட்சுமி, இளமை காலத்தில் சமந்தா என இருவரும் மொத்த படத்தையும் தாங்கியிருகிறார்கள். மற்ற நடிகர்களும் நன்றாக செய்திருக்கிறார்கள்.

"வீட்டில் பெரியவர்கள் இல்லை என்றால் நாம் பால்யத்தை இழந்து விடுவோம்" ஒரு இடத்தில் சொல்வார்கள். உண்மை. அம்மாவை இழந்த பிறகு ஊருக்குப் போகும் போதெல்லாம் அதை உணருகிறேன்.

படம் சொல்லும் செய்தி இதுதான். "கடந்த காலத்தின் கசப்புகள் நிகழ்காலத்தின் இனிப்பை கொன்றுவிடக் கூடாது". கற்றுக்கொள்ள வேண்டிய படிப்பினை தான்.

பீல் குட் மூவி. ஒருமுறை நிச்சயம் பார்க்கலாம்.